Smutny obrazek

Tego obrazka nie zobaczycie, bo nie mogłam i nie chciałam robić zdjęcia. Ale zrobię wszystko abyście go jednak widzieli.

Tą drogą która jest na zdjęciu /a właściwie wąziutką ścieżką w trawie/ szłam ze swojej działki do sklepu. Jak zwykle rozglądałam się czy w chaszczach nie czeka na mnie dzik albo jakiś pies. Ale nie było żadnego zwierzęcia. Tylko ptaki szalały w drzewach i jakieś małe stworzonka /pewnie myszki albo jaszczurki ruszały się w trawie. Gdy minęłam te krzewy, które są na środku zdjęcia skręciłam trochę w lewo…. Bo tak mnie wiodła ścieżka. I tam się nagle zatrzymałam.

A zatrzymała mnie nagła cisza. Więc zaczęłam się w tę ciszę wsłuchiwać.

Po paru minutach poszłam dalej.

I nagle w lesie po lewej stronie pod grubym drzewem zobaczyłam starszego mężczyznę. Siedział oparty o drzewo tyłem do mnie.

Coś cicho mówił.

Z początku pomyślałam, że to jakiś pijaczek wracając ze sklepu w którym kupił piwo usiadł sobie i gada do siebie.

Ale zauważyłam, że ten człowiek nie jest sam. Koło niego leżał duży pies.

Już chciałam przyśpieszyć kroku bo nie mam zaufania do obcych psów w lesie. Nawet jak są z właścicielami.

Ale zobaczyłam, że ten pies nie merda ogonem. I że nie rusza się.

Podeszłam bliżej … i zobaczyłam że mężczyzna delikatnie go głaszcze...

I usłyszałam….

-Żegnaj pieseczku…. Niedługo się spotkamy…

Wracałam już inną drogą...