Pani profesor Magdalena Środa powiedziała - O przyzwoitości:
" Nie warto być przyzwoitym. Warto być kłamcą, krętaczem, sprytnym łajdakiem, chamem i warto chodzić do kościoła by wymazać wszystkie grzechy".
Trudno się nie zgodzić z Panią Profesor.
Dla załagodzenia zdjęcia majowych Łazienek Króla Stasia...
Dziś Dzień Matki, więc pozwolę sobie opublikować opowieść, której nigdy nie zapomnę.
/ Działo się to wszystko na przedmieściach Rzeszowa w 1944 roku./
" Przyjechali bardzo rano, otoczyli domek i załomotali do drzwi, krzyczeli żeby otworzyć. Potem wygonili wszystkich mężczyzn przed dom. mojego ojca i czterech braci, najmłodszy miał 12 lat. Tata chorował na astmę, podczas szamotaniny dostał ataku kaszlu. Wszyscy stali przed domem do połowy rozebrani, nie zdążyli się ubrać kiedy ich wyganiali. Potem załadowano wszystkich na samochód, w którym znajdowali się już inni mężczyźni z naszej dzielnicy i gdzieś wywieziono. To było w drugiej połowie czerwca. Poprzedniego dnia ktoś zabił jakiegoś folksdojcza, który mieszkał w tej samej dzielnicy, więc pewnie dlatego zaczęli od nas.
Zapytali mnie. gdzie jest mój mąż. Powiedziałam, że rano chodzi malować w pole, bo wtedy jest dobre światło i cisza. Tylko ptaki śpiewają. Nie uwierzyli. Kazali mi otwierać wszystkie drzwi, zaglądali w każdy kąt. Potem kazali mi iść na strych i do piwnicy. Wzięłam półroczną Basię na ręce, bo rozbudziła się i zaczęła płakać. Razem z nią weszłam na strych, a potem do piwnicy. Jeden z Niemców szedł cały czas za mną z karabinem wycelowanym prosto w dziecko. Moja mama zaczęła płakać, któryś z nich zaczął na nią krzyczeć.
Gdy weszliśmy do piwnicy, Niemiec kazał mi odsunąć stary kredens za którym były drzwi. Nie mogłam go odsunąć jedną ręką, więc Niemiec odstawił karabin i wyciągnął ręce po moją córeczkę. A ona uśmiechnęła się do niego i wyciągnęła rączki..... Serce przestało mi bić... A on powiedział, że też ma takie dziecko, ale jeszcze go nie widział. Potem sam zaczął odsuwać kredens, ale zrezygnował gdy zobaczył ile za nim było pajęczyn.
Wyszliśmy przed dom, a tam czekał samochód z jakimś ważniejszym Niemcem. Ponownie zapytano mnie o męża.
I nagle wrócił. Szedł śpiewając sobie coś pod nosem. Na plecach niósł sztalugi, w rękach pędzle i farby. Zatrzymał się zdziwiony.
Zrobiła się taka cisza, że słychać było tylko nasze oddechy.
Wtedy ten najważniejszy Niemiec wyszedł powoli z samochodu i sięgnął do wewnętrznej kieszeni munduru,
Wyjął jakieś zniszczone zdjęcie i zapytał czy na podstawie tej fotografii mógłby mu namalować jego żonę. Mój mąż popatrzył na zdjęcie, potem na mnie i w końcu odpowiedział, że tak, że może także wyrzeźbić tę kobietę.
Niemiec uśmiechnął się szeroko. I powiedział, żeby zaraz zaczął rzeźbić, bo jemu zależy na czasie i że przyjedzie za trzy tygodnie po odbiór popiersia.
Kiedy odjechali zapanowała kompletna cisza.
Do samego wieczoru czekaliśmy na naszych mężczyzn. W końcu wrócili. Niemcy trzymali ich cały dzień na jakimś placu w pełnym słońcu i z wymierzonymi w nich karabinami. W pewnej chwili okazało się, że folksdojcz zginął bo miał porachunki z innymi folksdojczami.
Po dwóch tygodniach od tego wydarzenia nadeszło wyzwolenie.
Ale to już zupełnie inna historia"
/P.S "Opowieścią mojej Mamy" zaczyna się moja książka pt: "Nadal wariuję"/
A te konwalie i niezapominajki to dla wszystkich Matek...
To już wszystko wiecie.
Szalony Geograf poleciał na pierwszy weekend maja do Cork w Irlandii. A wyleciał prawie od razu z sali egzaminacyjnej w jednym z międzynarodowych liceów gdzie nadzorował /i podtrzymywal na duchu/ jednych maturzystów .... a wrócił prawie prosto do sal egzaminacyjnych drugiego liceum gdzie pilnował znanych sobie doskonale przejętych i zestresowanych "osobistych" maturzystów...
Najpierw zdobył najwyższy szczyt Irlandii czyli Carrantouhill. Ma on wysokość zaledwie 1039 m npm.
Sfotografował stamtąd jeziorka i irlandzkie owieczki...
A następnego dnia wypożyczył rower i wybrał się do Parku Narodowego Killarney... Park ten założono w roku 1932 a w roku 1981 uznano go za rezerwat biosfery Unesco. Znajduje się na jego terenie m.inn. klasztor, zamek i wodospad i piękne jeziora. I zwierzątka...
Nie ma Andaluzji bez FLAMENCO.
Bo Andaluzja jest kolebką sztuki flamenco.
Powstanie tej sztuki przypisuje się przybyłym tu w XV w. Cyganom. Ale bardzo duży wpływ w obecny kształt flamenco mają również tradycje muzyczne Żydów i Maurów, którzy dawniej zamieszkiwali Hiszpanię.
Flamenco to jednocześnie taniec, muzyka gitarowa i śpiew. W śpiewie chodzi nie tylko o tekst ale przede wszystkim o ekspresyjność. Pieśniarz wyraża rozdarcie, cierpienie, ból, co pokazuje również mimiką, ruchami ciała, szeroko otwartymi ustami, zamkniętymi oczami, zaciśniętymi pięściami i rozwartymi ramionami. Śpiewającemu akompaniuje gitarzysta, rytm dodatkowo jest wystukiwany kastanietami, klaskaniem czy pstrykaniem palcami. Najważniejszy jest jednak taniec czyli niezwykle hipnotyczny zespół ruchów. Ręce tańczącej kobiety /a także mężczyzny/ poruszają się powoli, z gracją i starannością, zaś nogi mocno i dynamicznie. Ruch ciała jest jednocześnie subtelny i gwałtowny.
Bez emocji nie ma FLAMENCO...
Tancerki zakładają długie suknie z falbanami i ozdobnymi gorsetami, kolorowe chusty, często trzymają wachlarz lub kastaniety. Tancerze mają obcisłe spodnie, białe koszule z apaszką pod szyją oraz obcisłe kamizelki.
Spektakle flamenco odbywają się właściwie wszędzie - w eleganckich restauracjach i w maleńkich barach, w knajpkach ulokowanych w jaskiniach wydrążonych w skałach, na placach i po prostu na ulicach.
Mieliśmy szczęście obejrzeć taki spektakl na Placu Hiszpańskim przed wejściem do Pałacu w Sewilli /patrz poprzedni tekst/.
https://youtu.be/XNhfV_53W7A
Najlepsza szkoła flamenco jest oczywiście w Sewilli. A znajduje się w pobliżu Katedry, tej gotyckiej katedry, która jest największa na świecie.
Oglądaliście kiedyś flamenco???
/Pierwsza część o Sewilli w tekście z dnia 5 maja r./
To będzie tekst i zdjęcia przedstawiające drugą niesamowicie interesującą i robiącą niezapomniane wrażenie budowlę w Sewilli.
Znajduje się ona w Parku Marii Luizy na Placu Hiszpańskim. To słynna i przepiękna budowla czyli Pałac Hiszpański. Jest to trzypiętrowy wydłużony budynek na planie półkola o średnicy 200 m, z dwoma wieżami na osi północ-południe, trzema bramami i dwukondygnacyjnym przejściem arkadowym. U stóp pałacu znajdują się kamienne ławeczki i wnęki reprezentujące poszczególne prowincje Hiszpanii. Zrobiono to za pomocą kolorowych azulejos z mapami 48 prowincji Hiszpanii i ważnymi dla nich wydarzeniami historycznymi.
Pałac powstał niecałe 100 lat temu i aktualnie mieści w swoich murach hiszpańskie instytucje państwowe.
Przed Pałacem znajduje się sztuczny kanał z mostkami i fontanną umieszczoną na środku Placu Hiszpańskiego. Po kanale można popływać łódeczkami.
Cały Plac i Pałac otaczają dekoracyjne ławeczki i balustrady.
Dekoracja Placu Hiszpańskiego została wykonana w stylu andaluzyjskiej architektury regionalnej z lokalnej odmiany płytek Azulejos z Triany.
A całość wygląda tak:
Podobno:
1. Idealny moment na naukę czytania to wiek od 4 do 6 lat.
2. Średnio na świecie na czytanie poświęca się 6,5 godzin tygodniowo.
3. 68% książek kupują kobiety.
4. Osoba kupującą książkę spędza 8 sekund patrząc na przednią okładkę a 15 patrząc na ostatnią.
5. Zainteresowanie treścią książki najczęściej tracimy na 18 stronie.
6. Napisanie jednej powieści zajmuje średnio 475 godzin.
7. Regularne czytanie to jeden ze sposobów na zapobieganie chorobie Alzheimera.
8. Ponad 8,2 miliona Polaków nie ma kontaktu z tzw treścią pisaną.
9. W większości krajów europejskich czytelnictwo przekracza 50% próg. W Polsce to zaledwie 38% natomiast w Czechach osiąga rekordowe 86%.
10. Połowa sprzedawanych obecnie książek w Polsce jest kupowana przez osoby powyżej 45 roku życia.
11.Najmniejsza książka świata powstała w Polsce. Jest to "Alfabet Łaciński" o wymiarach 1 x 0,6cm.
12. Najwięcej książek na świecie stworzył Polak Józef Ignacy Kraszewski. Napisał ponad 600 powieści.
13. Książka kupowana w największej liczbie egzemplarzy to Biblia. Sprzedano jej ponad 2,5 mld sztuk.
-------------------------------------------------------------------------
Znacie jakieś inne ciekawostki na temat książek?
Witaj świecie! Jestem Sewilla /Hola mundo, soy Sevilla/.
Takie słowa witały nas na kilku placach stolicy Andaluzji.
To był już szósty dzień naszego zwiedzania czyli wędrówki po Andaluzji. Byłam już bardzo zmęczona. Ale gdy wjechaliśmy do Sewilli siły zaczęły mi wracać.
Ludzie, którzy podróżują i zwiedzają świat nie na zasadzie zaliczania i leżenia na plażach pod palmami, tylko na zasadzie poznawania historii, kultury, architektury i kolekcjonowania wrażeń twierdzą że: "Ten, kto choć raz odwiedzi Sewillę, już nigdy o niej nie zapomni." I to jest prawda, bo nie można zapomnieć o miejscu, które porusza wszystkie zmysły.
Mówi się, że Sewilla to esencja gorącej i pełnej pasji Andaluzji. W tym mieście nie tylko się widzi, ale też czuje i slyszy...Sercem I wrażliwością.
A stolica Andaluzji doskonale o tym wie. Więcej, jest tego pewna.
W Sewilli jest kilka wspaniałych zabytków. Nie będę pisać o wszystkich bo nie wystarczyłoby mi czasu a także miejsca na blogu.
Muszę natomiast napisać o dwóch niesamowitych budowlach. A najpierw o tej dla której turyści przede wszystkim przyjeżdżają do stolicy Andaluzji.
To katedra - największa gotycka świątynia na świecie. I naprawdę nie ma znaczenia czy oglądają ją wierzący czy nie wierzący. Wszyscy są tą świątynią zachwyceni.
Mówi się, że inicjatorzy budowy tej katedry marzyli o wzniesieniu budowli tak pięknej i tak wielkiej, że wszyscy, którzy będą ją oglądać pomyślą, że stawiali go szaleńcy.
Z pewnością się udało. A najpierw jak to w tamtym rejonie Europy bywało - został prawie całkowicie zrównany z ziemią ogromny meczet. Pozostałością po meczecie jest Dziedziniec Drzewek Pomarańczowych a przede wszystkim były minaret a obecnie dzwonnica i symbol miasta - Giralda.
Myślę, że najlepiej będzie jak pokaże Wam zdjęcia Katedry robione w dzień i w nocy. Bo zwiedzaliśmy Sewillę także nocą...
Dodam jeszcze - że w pięknych pejzażach Sewilli i jej okolicach toczy się akcja kilku oper. Są to: "Cyrulik sewilski", "Wesele Figara", "Carmen", "Don Giovanni" i "Fidelio".
O drugiej budowli Sewilli- równie interesującej -napiszę wkrótce.
No i o pięknym tańcu...
Obliczono, że w roku 2024 statystyczny Polak przeczytał 0,6 książki !!! Już od dawna chciałam napisać o czytaniu, jego znaczeniu i o tym czy...
