"Miasteczko Smerfów" i pomnik Charlie Chaplina ....

Wysiadłam z podmiejskiego pociągu i poszłam na przystanek autobusowy. Niestety mój autobus właśnie odjechał a następny miał być za 40 minut. Więc zdecydowałam, że nie będę na niego tutaj czekać tylko przejdę się jego trasą do następnego przystanku.

Szłam główną ulicą miasteczka. Gdy doszłam do Rynku Miejskiego przysiadłam na chwilkę na ławeczce wśród zieleni. I tam zobaczyłam cos takiego co nazwałam Miasteczkiem Smerfów. Ale tak naprawdę to nie wiem co to było...

I wtedy usiadła koło mnie jakaś pani i powiedziała mi po chwili, że chyba mnie zna. Zapytała czy ja prowadzę bloga "bajeczkistokrotki" i czy piszę książki. Tak mnie zaskoczyła tym pytaniem, że przez dłuższy czas nie wiedziałam co mam powiedzieć.  W końcu przyznałam się że "ja to ja" i zapytałam jak to się stało, że mnie poznała. A ona powiedziała że już od dłuższego czasu mnie spotyka w okolicach dworca no i że .... zaryzykowała bo przed chwilą słyszała jak do kogoś powiedziałam przez telefon, że opublikowałam nowy tekst. A moje książki wypożyczyła kiedyś z tutejszej biblioteki. 

Zrobiło mi się miło, ale w pewnym momencie poczułam lekki niepokój, bo pomyślałam, że ta pani może liczy że mam jakieś znajomości i że coś pomogę jej załatwić...  A ja jestem przecież zwykłą Babcią Stokrotką z plecakiem na ramieniu i w mocno sfatygowanych adidasach. I jak dojadę tym autobusem, który ma być niedługo, to potem muszę jeszcze pędzić przez las  i między domami około 30 minut aby dojść do własnej działki.

I nagle ta pani powiedziała że ma do mnie prośbę.

Prosi mnie abym na blogu napisała coś o jej mieście. Bo przecież o różnych mniejszych i większych miasteczkach piszę. A jej miasteczko to nie jest właściwie takie małe bo liczy już 50 tysięcy mieszkańców. No i dlatego jest miastem prezydenckim... no bo ma prezydenta.

Wprawdzie jest młode, bo ma zaledwie 103 lata i jest miastem koszarowym, ale też ma swój urok...I piękną historię...

A zaczęło się od letniska Gucin, które założył tu hrabia August Potocki...

Kiedyś stacjonował tu carski garnizon wojskowy. 

I odbywały się tu międzynarodowe zawody balonowe o Puchar Gordona Bennetta.

A carski garnizon został zlikwidowany gdy do miasteczka wkroczyli Niemcy. A 14 listopada 1918 roku w koszarach zamieszkała polska załoga. Miasteczko stało się osadą polową Legionów Polskich.

I jest w miasteczku kilka starych domów pamiętających tamte czasy. I Muzeum Historyczne.

Ale jest też piękny Park Zdrowia z tężnią solankową.

A do znanych obywateli miasta należeli m.inn. Alina i Czesław Centkiewiczowie

A obecnie mieszka tu z rodziną aktor i reżyser Artur Żmijewski.

Pani mówiłaby jeszcze bardzo długo, ale musiałam ją przeprosić bo zobaczyłam, że nadjeżdża mój autobus.

W ostatniej chwili zdążyłam jeszcze sfotografować stojący w pobliżu pomnik Charlie Chaplina.

I ławeczkę zakochanych z zamontowanymi na niej kłódkami miłości.

To już wiecie, że byłam w LEGIONOWIE. A główna  ulicą tego miasta to oczywiście ulica Józefa Piłsudskiego.

Ciekawa jestem czy ta pani przeczyta ten tekst.

Tak czy inaczej - bardzo Jej dziękuję za rozmowę... 

/wszystkie zdjęcia można powiększyć/