Żeby nie zwariować - /część trzecia/

 .... trzeba dużo czytać. Na przykład powinno się czytać piękne wiersze. Ale nie tylko te, które powstały dawno temu. Także te, które powstają cały czas... 

Miałam niedawno w rękach zbiór wierszy "Konwaliowe dzwonki". Został wydany przez Akademię Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Zawiera wiersze nagrodzone i wyróżnione w ramach ostatniego konkursu Pedeutologicznej Wiosny Poezji.

Wybrałam trzy wiersze, które najbardziej mnie wzruszyły. Napisali je nauczyciele.

Przeczytajcie je proszę uważnie:

Wiersz pierwszy:

Pawełek zdobywa świat

z rozsypanych kredek wybiera kolory świata

zielonej nadziei i słonecznej radości

Pawełek już wie o czym szumią wierzby na miedzach 

i dlaczego jesienią spadają jabłka

uważnie słucha gdy nauczycielka objaśnia

co znaczy przestrzeń aż po horyzont

maluje w niej swój własny dom

z niebieskim dachem marzeń

i dużymi oknami ufnych spojrzeń

Pawełek wróci do domu jak zdobywca

z plecakiem codziennych skarbów

uśmiechem Dorotki ze szkolnej ławki

i dyplomem za najładniejszy rysunek "

/Iwona Danuta Startek/

Wiersz drugi:

Oczekiwanie

Nie wiem skąd się tu wzięłam

Kasię przywiozła sąsiadka

gdy jej mama drugi tydzień

nie wracała do domu

Maćka przyprowadziła pani 

gdy mu umarła babcia

i nie miał do kogo uciekać 

przed pijanym tatą.

A ja nie wiem nic o sobie.

Zbliżały się Święta

Pani dyrektor zrobiła zebranie rodziców

i prosiła ich prawie godzinę

żeby zabrali dzieci na Wigilię.

Rodzice Piotrka byli zdenerwowani -

po darmo jechali tyle autobusem

Mama Ani zabrała ja ze sobą,

miała mokre oczy.

Poszłam ubierać sztuczną choinkę

w sali gimnastycznej

Wychowawczyni była trochę smutna

Nie spędzi Wigilii z rodziną

Panie w kuchni upiekły sernik

W telewizji  śpiewali kolędy

Strasznie chciało mi się płakać

Wyszłam z sali

Powiedziałam że boli mnie brzuch.

Po Świętach Ania wróciła chora

Maciek i Piotrek pobili się

i przewrócili choinkę

Mama Kasi wyrzuciła ją z powrotem

bo nowy wujek nie lubi dzieci

Kiedyś przyszła w odwiedziny

obca ładna pani

Uśmiechnęła się

Zapachniało w całej sali

Dzieciom zabrakło oddechów.

Czy to będzie moja nowa mama?"

/Elżbieta Szpecht/

Wiersz trzeci:

Tata

Za każdym razem jest inaczej

raz jej ojciec jest kosmonautą

innym razem marynarzem

a kiedy indziej prezydentem

najczęściej jednak jest sławnym podróżnikiem

który ciągle wędruje po świecie

różnie też wygląda ten jej tata

czasem jest chudy jak żyrafa

a czasem gruby jak hipopotam

zazwyczaj jednak przypomina

słynnych piosenkarzy w telewizji

Ania o swoim ojcu 

wie wszystko od mamy

to właśnie mama powiedziała jej

że tata ciągle wędruje po świecie

ostatnio nawet

gdy inne dzieci nie chciały jej wierzyć

wykradła mamie z szuflady listy ojca

i przyniosła do do przedszkola

i rzeczywiście wszystkie były z dalekich krajów

jedne ze Sztumu

inne z Potulic

a te najnowsze to aż z Wronek.

/Henryk Liszkiewicz/

----------------------------------------------------------------------------------

Jak widzicie dwa ostatnie wiersze są smutne.

Więc może ... żeby nie zwariować...trzeba czytać tylko pogodne utwory? Takie jak ten pierwszy...