Moja uliczka

 Podwórko mojego dzieciństwa wyglądało oczywiście zupełnie inaczej niż parę dni temu gdy robiłam to zdjęcie. Ale domy je otaczające pozostały na szczęście te same...

/Poniżej urywek z mojej książki pt: "Zwariowałam"/

"Mieszkałam w domu znajdującym się w środku tej uliczki. Po parzystej stronie. Z jednej strony uliczka wychodziła na znana arterię prowadzącą z Wilanowa do Belwederu i dalej przez Aleje Ujazdowskie aż na Stare Miasto. Z drugiej zamykał ja budynek szkoły podstawowej. I tak jest do dzisiaj.

Uliczka mojego dzieciństwa i wczesnej młodości przez długie lata była bardzo cicha. Także z tego powodu, że była "ślepa". Mam w swoim domowym archiwum jej zdjęcie. Stoją na niej tylko dwa samochody, a na środku wąskiej jezdni leży duży pies.

W środku uliczki, właśnie w tym domu, w którym mieszkałam był jedyny sklep, tzw. ogólnospożywczy. Pamiętam, że w dzieciństwie mama wysyłała mnie do niego po mleko z czerwoną dwulitrową  bańką. Wtedy nie było jeszcze mleka w szklanych butelkach, a teraz już go nie ma. Po jednej stronie uliczki ciągnął się trawnik, a na nim rosły drzewa. Były grube i wysokie. Nie znałam ich nazwy, ale to nie było ważne. Znałam za to dobrze ich jasnozielony kolor wiosną, ciemnozielony latem, czerwono-żółty jesienią i biały zimą. Jedno z tych drzew wchodziło swoimi gałęziami na nasz balkon.

Powinnam odwiedzić tę uliczkę, ale właściwie nie wiem dlaczego. Dom, w którym mieszkałam został odnowiony, więc wygląda zupełnie inaczej. Starą zabytkową balustradę balkonu zmieniono i zastąpiono słupkami ze sztucznego tworzywa. Nowy właściciel mieszkania zmienił też okna i pomalował je na inny kolor.

Uliczka jest teraz bardzo ruchliwa, pełna samochodów. Nie ma tam już od dawna budki telefonicznej, która stała obok mojego domu. Już dawno wycięto te stare drzewa. A na miejscu sklepu spożywczego jest mini salon urody. Nawet domofon został zmieniony. Zresztą po co mi domofon jeśli w mieszkaniu, które zajmowały miłość, radość i śmiech mieszka teraz ktoś inny.

Więc nie pójdę na moją uliczkę bo dawno już jej nie ma.

Na szczęście pozostała w mojej pamięci, obrazach, kolorach i odcieniach. Nawet w zapachach i odgłosach. W sercu."

Napiszecie jakie są Wasze uliczki? I czy jeszcze istnieją?