Najpierw będzie kogut - cykl "Moja Portugalia"- część pierwsza

Trzy dni po powrocie z Portugalii nadal jestem niesamowicie zmęczona i śpię 18 godzin na dobę. 

Mam taki natłok wrażeń i tyle pięknych krajobrazów "w oczach", że pewnie mi to zostanie na bardzo długo. Byłam w BAJCE, chociaż i tam było wiele stresujących sytuacji i przygód. 

Przejechaliśmy prawie całą Portugalię od Porto po Algavre. Każdą albo co drugą noc nocowaliśmy gdzie indziej. Zwiedzaliśmy po drodze wszystko to co najciekawsze.  

Całą podróż zorganizowało troje naszych dzieci, które już wczesniej były w Portugalii dwukrotnie. Tym razem zabrali ze sobą nasze wnuki i nas... I byli naszymi najwspanialszymi przewodnikami.

--------------------------------------------------------------------------------------

Ale .... zacznijmy od koguta:

Setki lat temu na rynku miasteczka Barcelos złapano pielgrzyma i oskarżono go o kradzież srebra stołowego. które zginęło miejscowemu bogaczowi. Jako że stało się to w niedzielę to zaprowadzono oskarżonego do domu sędziego, który właśnie zasiadł do obiadu. Na stole na półmisku leżał upieczony kogut. Oskarżony wskazując na koguta oświadczył, że jest niewinny i na dowód tego kogut z pewnością ożyje i zapieje. I kogut faktycznie ożył i zapiał. Więc niesłusznie oskarżonego pielgrzyma uwolniono, zaś kogut stał się symbolem sprawiedliwego osądu. Z czasem kogut stał się symbolem całej Portugalii.

To oczywiście piękna legenda.

/Gdy tę legendę usłyszał mój młodszy 13-letni wnuk zwany Pytalskim to zapytał:

- To tego koguta upiekli z głową?

- Chyba nie - odpowiedziałam.

- No to jak mógł zapiać jak nie miał głowy? _ zapytał.../

Tak czy inaczej pięknego koguta z jeszcze piękniejszym grzebieniem na głowie  spotyka się w Portugalii na każdym kroku, a głównie we wszystkich sklepach do których zaglądają turyści.

I ja zwariowałam na punkcie koguta i kupiłam sobie dwa:

Ten na górze to kogut na kartce pocztowej zrobionej z korka.

A ten na dole to na płytce ceramicznej żaroodpornej wmontowanej w oprawę z korka.

Ceramiczną tradycję portugalskich pamiątek /nie tylko w kształcie kogutów/ rozpoczęła Rosa Amalho. Zaczęła je lepić w wieku 68 lat po odchowaniu siedmiorga dzieci. Została za tę twórczość odznaczona przez prezydenta Portugalii orderem Św. Jakuba.

Pisać dalej? Obiecuję że się rozkręcę 😀