Bracia

 Tekst ten dedykuję moim synom i wnukom 

Obydwaj bracia urodzili się w zwyczajnej drewnianej chałupie w rzeszowskiej dzielnicy Staromieście. Ten starszy w roku 1916, ten młodszy w roku 1920. Mieli jeszcze pięciu starszych braci i jedną siostrę, która była najstarsza z całego rodzeństwa. Ich rodzice byli ludźmi niewykształconymi.

Ten starszy już jako dziecko zaczął rzeźbić. A pierwsze popiersie wyrzeźbił w kamieniu, którym przygniecione było wieko beczki z kapustą. Do dzisiaj nie wiadomo jakich narzędzi do tego użył. Miał wtedy 14 lat.

Ten młodszy o 4 lata całe dnie spędzał na odgrywaniu różnych postaci z historii. Podobno stawał na środku pokoju, nakładał na siebie jakieś stare ubranie i był królem albo żebrakiem albo czarodziejem albo staruszkiem.

Ten starszy zdążył przed wybuchem wojny ukończyć Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. Nie zdążył jednak pojechać na stypendium do Włoch.

Ten młodszy nie zdążył przed wojną pójść do Szkoły Teatralnej. Ale zaraz po wojnie grał w Rzeszowskiem Teatrze pod dyrekcją Kazimierza Dejmka i w towarzystwie Adama Hanuszkiewicza oraz wielu innych bardzo zdolnych amatorów. Po pewnym czasie zdał egzamin eksternistyczny w słynnej łódzkiej Filmówce.

Bracia bardzo się kochali. Ten starszy pomagał temu młodszemu. Ciągle pozostawał jednak w jego cieniu, bo dobrzy aktorzy szybciej stają się sławni i znani niż dobrzy rzeźbiarze.

Ten starszy pozostawił po sobie około 400 prac - rzeźb, pomników, płaskorzeźb, różnego rodzaju epitafiów a także  obrazów. Brał udział w rekonstrukcji pomnika Chopina w Łazienkach Królewskich. Stworzył wiele wspaniałych rzeźb, które znajdują się także za granicą kraju.

Ten młodszy stworzył ponad 600 ról teatralnych, przeszło 50 ról filmowych, ponad 100 w Teatrze Telewizji i słuchowiskach radiowych. Na emeryturze zaczął także malować obrazy.

Chociaż obydwaj byli bardzo utalentowani to nawzajem zazdrościli sobie tych talentów. Byli do siebie bardzo podobni nie tylko z wyglądu, ale mieli ten sam tembr głosu, nawet gestykulowali i używali tych samych sformułowań gdy coś opowiadali.*/

Nie ma już od dawna tych BRACI. Nie ma także tego domu, w którym się wtedy spotkali. I  nie wiem nawet kto zrobił to zdjęcie, które znalazłam w jednym z rodzinnych albumów.

---------------------------------------------------------------

*/ Zastanawiam się czasami czy wśród utalentowanych braci czy sióstr często występuje silny syndrom zazdrości i czy też są do siebie bardzo podobni. Jak myślicie?