O pewnej warszawskiej kamieniczce...

Chcecie przeczytać o Kamieniczce Baryczkowskiej, która stoi w północnej pierzei Rynku Warszawskiego Starego Miasta po Stronie Dekerta?
Nie jest to najpiękniejsza i najciekawsza kamieniczka Starego Miasta, ale wyróżnia ją od innych kilka atrakcyjnych cech:

Po pierwsze - należy do tych, w których najlepiej zachowały się wątki średniowieczne.

Po drugie - stoi na jednej posesji na której od 1460 roku do dziś nie było żadnych podziałów wewnętrznych. Inaczej mówiąc Kamieniczka ta od wieków nosi ten sam numer hipoteczny razem ze swoim zapleczem o innym adresie. Bo Kamieniczka ta ma dwa adresy _ Rynek Starego Miasta 32 i Krzywe Koło 7. I dwa wejścia...

Po trzecie - jest ona najbardziej jednolita stylowo pośród  otaczających ją kamieniczek. Przetrwała w tej formie od XVII wieku do dziś .... odtworzona oczywiście po zniszczeniach wojennych.

Po czwarte - przed II wojną światową w 1911 roku stała się siedzibą organizacji bardzo zasłużonej, mianowice Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości. Instytucja ta przeprowadziła wówczas nie tylko gruntowną resturację tej kamieniczki, ale stworzyła w jej wnętrzach godny uwagi kulturalny salon Warszawy okresu 1912-1936. O istnieniu tego Towarzystwa informuje tablica  umieszczona po prawej stronie wejścia od strony Rynku.

Po piąte - jest budowlą o szlachetnych proporcjach i ciekawym detalu...

Dzieje zabudowy parceli na której stanęła Kamienica Baryczkowska są tak długie jak dzieje Warszawy. Ale nie będę o nich pisać. Zainteresowane osoby odsyłam do niewielkiej książeczki Danuty Wierzbickiej pt:"Kamienica Baryczków".
Ja wybrałam z tej ksiązki tylko parę informacji.
Na przykład tę, że  kamieniczki przy Stronie Dekerta zwanej także Miejską Strona Rynku uważane były za najważniejsze. Przy okazji przypomnę, że kupiec Jan Dekert był prezydentem Warszawy w roku 1790.
Kamieniczka Baryczkowska została wzniesiona jako budynek murowany około roku 1440.
Początkowo należała do rodu wójta Warszawy, dopiero w II poł XVI wieku przeszła w ręce rodu Baryczków na ponad 180 lat. Dlatego też uzyskała nazwę Kamienicy Baryczków.
A z rodem Baryczków a właściwie z Jerzym Baryczką ściśle związana jest historia słynnego krucyfiksu, który do dziś znajduje się w lewej nawie kaplicy Katedry Św Jana Chrzciciela. Jak mówi legenda średniowieczny krucyfiks mial przywieżć z Norymbergi do Warszawy w 1539 roku właśnie rajca Jerzy Baryczka. Miał go wtedy uratować przed zniszczeniem przez luteran.
Najbardziej wzruszający w tej historii jest fakt, że w czasie Powstania Warszawskiego i walk toczących się na Starym Mieście sanitariuszki miały zdjąć krucyfiks i wynieść go z Katedry i położyć w gruzach Katedry wśród rannych i umierajacych powstańców.
Krucyfiks Baryczkowski uratował się....
-----------------------------------------------------------------------------------
Jeszcze zdjęcie Strony Dekerta ze stycznia 1945 roku. Poznajecie Kamieniczkę Baryczkowską?

Dodam jeszcze, że Kamieniczka Baryczkowska wchodzi w skład Muzeum Historii Warszawy.

I przestaję nudzić...