Czego nauczył się Noblista od filozofki szwajcarskiej?

W kwartalniku "Książki" znalazłam tekst który postanowiłam dla Was przepisać:
Wyjaśnię tylko, że ten Noblista to Czesław Miłosz a ta filozofka szwajcarska to profesor uniwersytetu w Genewie - Jeanne Hersch. Była uczennicą niemieckiego egzystencjalisty Karla Jaspera. W latach 50-tych XX wieku po ucieczce Miłosza z Polski łączyła ją z poetą relacja o charakterze uczuciowym. Po polsku ukazała się jej krótka historia filozofii "Wielcy myśliciele Zachodu. Dzieje filozoficznego zdziwienia". 
----------------------------------------------------------------------------------

Że:
1. Rozum jest wielkim boskim darem i że należy wierzyć w jego zdolność poznawania świata...
2. Mylili się ci, którzy podrywali zaufanie do rozumu, wyliczając od czego jest zależny: od walki klas, od libido, od woli mocy.
3. Powinniśmy być świadomi naszego zamknięcia w kręgu własnych doznań, nie po to jednak, żeby sprowadzać rzeczywistość do snów i majaków naszego umysłu.
4. Prawdomówność jest dowodem miłości, a po kłamstwie poznaje się niewolę.
5. Właściwą postawą wobec istnienia jest szacunek, należy więć unikać towarzystwa osób, które poniżają istnienie swoim sarkazmem i pochwalają nicość.
6. Choćby nas oskarżano o arogancję, w życiu umysłowym obowiązuje zasada ścisłej hierarchii.
7. Nałogiem intelektualistów XX wieku było "baratin" czyli nieodpowiedzialne paplanie.
8. W hierarchii ludzkich czynności sztuka stoi wyżej niż filozofia, ale zła filozofia może zepsuć sztukę.
9. Istnieje prawda obiektywna. czyli z dwóch rożnych sprzecznych stwierdzeń jedno jest prawdziwe, drugie fałszywe, z wyjatkiem określonych przypadków. kiedy utrzymanie sprzeczności jest uprawnione.
10. Niezależnie od losu wyznań religijnych powinniśmy zachować "wiarę filozoficzną", czyli wiarę w transcendencję, jako istotną cechę naszego człowieczeństwa.
11. Czas wyłącza i skazuje na zapomnienie tylko te dzieła naszych rąk i umysłu, które okażą się nieprzydatne we wznoszeniu, stulecia za stuleciem, wielkiego gmachu cywilizacji.
12. We własnym życiu nie wolno poddawać się rozpaczy z powodu naszych błędów i grzechów, ponieważ przeszłość nie jest zamknięta i otrzymuje sens nadany jej przez nasze póżniejsze czyny.

-------------------------------------------------------------------------------------
Przepraszam, że w te letnie dni tak straszliwie się nad Wami znęcam..... Ale napiszecie czy akceptujecie to, czego nauczyl się polski noblista od szwajcarskiej filozofki...???
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

A te róże to nie są moje tylko sąsiadki. Ale płot jest wspólny..... więc mogę chyba chociaż trochę się do nich przyznać???