Smutek warszawskiego Morskiego Oka - z cyklu "Warszawa mało znana"

 

Przez cztery lata od początku września prawie do końca czerwca następnego roku przechodziłam koło warszawskiego Morskiego Oka idąc do liceum na ul. Madalińskiego. Gdy szłam do szkoły rano w górę po schodkach, które znajdują się na skarpie, to mijałam Staw po prawej stronie, a jak wracałam po południu do domu to schodząc po schodkach mijałam staw po stronie lewej. Za każdym razem zachwycałam się widokiem.

Chociaż byłam wtedy nastolatką, to mama mi prawie codziennie przypominała żebym się przy tym stawie za długo nie zatrzymywała i z nikim nie spotykała. A najważniejsze, żebym nie wchodziła na taką górkę, która jest koło tych schodów koło stawu.

Mówiła mi jeszcze, że niedawno odkopano w tej górce kości ludzkie.  A na dnie stawu znaleziono zatopiony czołg niemiecki. I że niedaleko jest właz do kanału, którym wyszli na powierzchnię Powstańcy Warszawscy.... I nad stawem hitlerowcy zastrzelili wielu mieszkańców Mokotowa. A z drugiej strony zabytkowej willi jest miejsce, w którym hitlerowcy zastrzelili polskie dzieci. 

I to wszystko było prawdą.

Ale po kolei:

Na Stawem w 40 rocznicę wydarzenia postawiono pomnik ku czci Powstańców AK ugrupowania "Baszta", którzy właśnie tu, po wyjściu z kanału /ślady stóp/ i poddaniu się  zostali zamordowani 27 września 1944 roku./ a więc na kilka dni przed podpisaniem kapitulacji/

Czterometrowy Pomnik "Baszty" jest widoczny znad Morskiego Oka.

 

To na tę górkę nie pozwalała mi wchodzić mama, mówiąc. że w niej leżały i nadal leżą kości ludności cywilnej Mokotowa...

A na zboczu górki po lewej stronie schodków umieszczono taką tablicę...

Tuż obok jest też niewielki pomnik z wyrytą na nim menorą i słowami że w tym miejscu zginęło wielu Żydów...

I jest jeszcze tablica, potwierdzająca, że polskie dzieci zabite przez hitlerowców miały od 5 do 10 lat. Wzruszające są aktualne i ciągle zmieniane rysunki dzieci z pobliskiego przedszkola zawieszone po lewej stronie.

Warszawskie "Morskie Oko" które zajmuje powierzchnię 0,43 ha, jest bardzo ładne, tylko historia tego miejsca jest bardzo smutna.

Byłam tam niedawno i zrobiłam dla Was te zdjęcia.

Przepraszam, za smutny tekst i jeszcze smutniejsze zdjęcia, ale w Warszawie co krok spotyka się takie miejsca związane z II wojną światową.

Na pocieszenie Was i samej siebie sfotografowałam przed chwilą pocztówkę z okolic Morskiego Oka. Została wydana w 2007 roku. I widać na niej, że życie toczy się dalej...

/Wszystkie zdjęcia można powiększyć/.