Gibraltar czyli ..... tygiel kulturowy - część pierwsza

                                                   Najpierw  będzie magnesik...

Po czterech dniach włóczenia się po Andaluzji przyszedł czas na Gibraltar. Stało się to 17 lutego br.

Zanim odwiedziłam tę część Wielkiej  Brytanii to - prawdę mówiąc - niewiele o niej wiedziałam. To znaczy wiedziałam gdzie leży, że stamtąd bliziutko do Afryki, że jest tam słynna Skała Gibraltarska, że to tam zginął generał Sikorski /i do dzisiaj nie wiadomo dokładnie jak to się stało/ no i że żyją tam małpy zwane magotami.

Ale po kolei. 

Droga do centrum Gibraltaru prowadzi przez czynny pas startowy /czyli  drogę na lotnisku lądowym na której startują albo lądują samoloty/. Na potwierdzenie tego faktu /i jak potem żartowaliśmy - specjalnie dla nas/ - jak wjeżdżaliśmy do Gibraltaru to wylądował właśnie samolot ... no i musieliśmy się zatrzymać bo nam opuścili szlaban. Byliśmy tak zaskoczeni widokiem samolotu, który przed nami nagle przemknął, że nikomu nie przyszło do głowy zrobić zdjęcia. Bo jednak autostrada przecinająca lotnisko jest rzadkością. Poniższe zdjęcie zrobiliśmy już ze zbocza Skały Gibraltarskiej...

Gibraltar posiada status terytorium zamorskiego zależnego od Wielkiej Brytanii już od XVIII w. Jest to jednak prawdziwy tygiel kulturowy.

Obok Brytyjczyków i Hiszpanów mieszkają tu Żydzi, Arabowie, Portugalczycy i potomkowie Genueńczyków. Na ulicy oprócz angielskiego i hiszpańskiego można też usłyszeć dialekt Ilanito, który jest zlepkiem tych dwóch języków. I to jest rodzimy język Gibraltaru. Ale językiem urzędowym jest oczywiście angielski.

No i  byliśmy w Wielkiej Brytanii, o czym świadczą te zdjęcia:

Na pierwszym ze zdjęć widać strzałkę na Main Street czyli Główną Ulicę Gibraltaru. Na tej ulicy poczułam się jak w Londynie /chociaz byłam w nim wiele lat temu/. Ilość czerwonych budek telefonicznych, pubów, barów serwujących typowo angielskie dania  była niesamowita.  Niedaleko Main Street znajdowało się Muzeum Gibraltaru.... ale niestety była przed nami daleka droga i niewiele czasu, więc nie mogliśmy go zwiedzić. Dowiedzieliśmy się tylko z informatora, że jakieś "zaledwie" 5 mln lat temu półwysep był scalony z Afryką...

Planowaliśmy wjechać kolejką linową na Skałę Gibraltarską, ale bilety były drogie. Tańsza okazała się podróż busikiem, którą nam zaproponował mieszkający w Gibraltarze Anglik. Zawiózł nas wszędzie tam gdzie było ciekawie. I po drodze opowiadał nam różne ciekawe rzeczy. Na przykład to, że na zboczu Skały znajduje się także więzienie...A zajmuje ono część bardzo starego zamku o nazwie Moorish Castle. Ten zamek zaczęto budować już w VIII wieku. 

Nasz brytyjski przewodnik zwrócił także naszą uwagę na jedyny w Gibraltarze meczet, który stoi u stóp Skały. W budynku meczetu znajduje się też szkoła, biblioteka i sala wykładowa. Jest to meczet nowy, otwarty w roku 1997.

                  

                                  \

                           A Skała Gibraltarska z daleka wygląda tak:

                               

                     A jak na nią wjeżdżaliśmy to wyglądała groźnie:

I jeszcze kilka zdjęć ze Skały. Na ostatnim z nich widać drogę startową:

                                      I jeszcze mapa Gibraltaru...

I to jest koniec części pierwszej o Gibraltarze. 

Część druga - mam nadzieję, że znacznie ciekawsza- nastąpi... 

/wszystkie zdjęcia można powiększyć/