Tekstu tego proszę w żaden sposób nie łączyć z Konfliktem na Wschodzie...
Przed II wojną światową Warszawa była jednym z największych ośrodków kultury żydowskiej w Europie. Związki z tradycją żydowską widać było na każdym kroku począwszy od życia codziennego, a kończąc na architekturze, sztuce czy literaturze.
Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN /na ul. Anielewicza 6/ przywraca pamięć o niezwykle bogatej, 1000-letniej historii Żydów polskich od średniowiecza do czasów współczesnych. Już architektura holu głównego przypomina swym kształtem wąwóz symbolizujący przejście Żydów przez Morze Czerwone do Ziemi Obiecanej. To Muzeum robi niesamowite wrażenie na wszystkich zwiedzających.
Znajdujący się naprzeciwko Muzeum Pomnik Bohaterów Getta powstał niedługo po II wojnie światowej dla upamiętnienia tych, którzy walczyli i zginęli w warszawskim getcie. Właśnie przy tym pomniki w 1970 roku ukląkł kanclerz Republiki Federalnej Niemiec Willy Brandt, by przeprosić za zbrodnie popełnione przez Trzecią Rzeszę.
Idąc spod Pomnika Bohaterów Getta na Umschlagplatz Traktem Pamięci Męczeństwa i Walki Żydów należy zwrócić uwagę na pamiątkowe kamienie przedstawiające historię najważniejszych postaci warszawskiego getta. Pomnik Umschlagplatz znajduje się w miejscu, skąd w 1942 roku wyruszały transporty Żydów do obozu w Treblince.
Od roku 1947 Żydowski Instytut Historyczny /ul. Tłomackie 3/5/ mieści się w zabytkowym budynku. Przed wojną mieściła się w nim Główna Biblioteka Judaistyczna oraz Instytut Nauk Judaistycznych a w czasie wojny biura Żydowskiej Samopomocy Społecznej. W Instytucie znajdują się bezcenne dokumenty z podziemnego archiwum Getta warszawskiego. To tak zwane "Archiwum Ringelbluma", wpisane na listę "Pamięć Świata" UNESCO.
Wybudowana w stylu neoromańskim Synagoga Nożyków /ul. Twarda 6/ to jedyna żydowska świątynia w Warszawie, która przetrwała okres Holokaustu. Została założona przez bogatego kupca tekstyliów Zalmana ben Menashe Nożyka i jego żonę Rywkę. W czasie wojny budynek służył Niemcom za stajnię i magazyn paszy.
Owszem Stokrotko jestem zainteresowany ciągiem dalszym. Przy najbliższej wypraw Warszawy - nie wiem kiedy to będzie, te miejsca zamierzam odwiedzić. Nie można zapominać, pozdrawiam Stokrotkę po sprzątaniu przed weekendowym. W Stokrotce zaś będę w sobotę :-) .
OdpowiedzUsuńPs. Stokrotko - przywołałaś tym postem moje wspomnienia licealne - gdy przerabialiśmy na języku polskim dogłębnie literaturę tego okresu, zwłaszcza literaturę obozową. Wiele w głowie zostało...
OdpowiedzUsuńŚladów żydowskiej kultury jest sporo w każdej miejscowości 😉
OdpowiedzUsuńCzekam na ciąg dalszy 👍
jotka
Koniecznie musimy się wybrać na spacer śladami warszawskich Żydów.
OdpowiedzUsuńAle najpierw poczekamy na ciąg dalszy.
Marek z dziewczynami
Pani Stokrotko to wszystko bardzo ciekawe. Nie wiedziałam wielu rzeczy.
OdpowiedzUsuńKasia