Za długa droga do domu

                                                          Motyl Monarcha

- Babcia – zaczął Pytalski – bo ja widziałem jak ty na blogu pisałaś o motylach. Ale ty tam nie o wszystkim napisałaś…..

- No pewnie, że nie o wszystkim. Bo ja na swoim blogu piszę o wielu sprawach. Ale nie za dużo, żeby moi znajomi się nie znudzili.

- A możesz jeszcze napisać więcej o motylach?

- Mogę, ale tylko ciekawe rzeczy. A co mam jeszcze napisać?

- To ja ci powiem. Bo są takie motyle które się nazywają Monarchami. I ja kiedyś oglądałem na Nat Geo Wild taki program o tych motylach. Wiesz, że to są motyle, które całe życie wędrują? Każdego roku w sierpniu miliony tych monarchów lecą z Ameryki Północnej na południe do Meksyku. Uciekają przed mrozami. I ja sobie zapisałem, bo one przelatują prawie 5000 kilometrów.

- Naprawdę?

- No, mówię ci. W tym filmie mówili, że w tę drogę lecą tylko takie motyle które urodziły się na początku lata. I one lecę i lecą, ale potem już do domu nie wracają te same motyle tylko ich dzieci albo ich wnuki. Bo one żyją bardzo krótko więc nie zdążą już wrócić w to samo miejsce. Lecą sobie na południe i tam się rozmnażają składają jajeczka i umierają. A te nowe się potem wykluwają z tych poczwarek i lecą dalej. I jeszcze sobie zapisałem bo w tym filmie jeden pan powiedział że do celu dociera dopiero czwarte pokolenie motyli. To smutne jest babciu, prawda?

- Trochę smutne, ale na świecie są sprawy dużo smutniejsze – odpowiedziałam. - Niektórzy ludzie też do do domu nie wracają...

- No przecież wiem - pokiwał głową Pytalski.

Sprawdziłam dokładnie, że Motyle Monarcha żyją tylko 2 miesiące. Żywią się nektarem a ważą 0,75 g. Należą do tych większych – rozpiętość ich skrzydeł często przekracza 10 cm. Ich życie składa się z czterech etapów. Z jajeczek wykluwają się larwy, które przekształcają się w gąsienice, te zaś w poczwarki. Po jakimś czasie z kokonu wydostaje się motyl. Proces ten nazywa się przeobrażeniem naturalnym czyli metamorfozą i trwa dwa tygodnie.

Motyle Monarchy żyją też w Australii, ale tam mają znacznie mniejsze odległości do pokonania.

Motyle te nie mają na świecie równych sobie i piękniejszych owadów pod względem przebywanych odległości.

Są najdelikatniejszym wędrowcami. I nigdy nie wracają do domu.

P.S. Osoby niewtajemniczone informuję, że Pytalski to mój młodszy – 9 letni wnuk, który bardzo interesuje się światem zwierząt i wie o nim naprawdę dużo. Ogląda ciągle filmy o życiu zwierząt, czyta i kolekcjonuje "zwierzątkowe książki"  i co najmniej raz w miesiącu chodzi do ZOO. Znają go tam już dobrze, bo ma roczną kartę wstępu. Śmiejemy się, że nawet ryby w akwariach go już poznają... nie mówiąc o hipopotamach i tygrysach.

Ostatnio Pytalski był w ZOO razem z Babcią Stokrotką i starszym bratem w sobotę 10 marca br.
A ja ostatnio na blogu pisałam o motylach w dniu 4 lutego br.