Wyjątkowy dzień

W dniu 30 czerwca 2018 roku w pięknym ogrodzie Pałacu Krasińskich zwanym Pałacem Rzeczypospolitej Biblioteka Narodowa zorganizowała kolejny już coroczny piknik pt: „Imieniny Jana Kochanowskiego”. Spotkanie zostało współfinansowane przez m.st.Warszawę i Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Głównym partnerem był wspaniały poeta Zbigniew Herbert.

A najbardziej wzruszającym miejscem w Parku Krasińskich była altana, w której znajdowała się instalacja dźwiękowa „Zbigniew Herbert we własnej osobie”. Można sobie było w tej altanie usiąść i słuchać, słuchać i słuchać poetę czytającego własne wiersze. Przychodzili tam ludzie z reguły w pojedynkę, siadali …. i dopiero po długiej chwili odchodzili. Przychodziły też pary i to w bardzo różnym wieku.

W Parku były cztery sceny: Scena Zielona, Żółta, Niebieska i Różowa.

Na każdej z nich działy się niesamowicie ciekawe rzeczy.

Na przykład na Scenie Zielonej spotkał się z gośćmi pikniku Laureat Nagrody Literackiej m.st Warszawy w kategorii Warszawski Twórca – Ernest Bryll. Wypowiadały się na tej scenie także tacy pisarze jak Filip Springer czy Sławomir Koper czy Andrzej Franaszek. Ten ostatni jak wiadomo jest autorem najnowszej książki o Zbigniewie Herbercie. A w godzinach 18.00-20.00 na tej scenie miał miejsce „Bardzo europejski mecz poetycki” w którym uczestniczyli tak znani aktorzy jak: Jacek Braciak, Anna Cieślak, Grzegorz Daukszewicz, Łukasz Garlicki, Aleksandra Justa, Rafał Królikowski, Edyta Olszówka, Anna Seniuk, Andrzej Seweryn, Maria Seweryn.

Na Scenie Żółtej po godzinie dwunastej Izabela Kuna i Piotr Machalica czytali listy poetów: Wisławy Szymborskiej i Zbigniewa Herberta. Oczywiście te listy, które poeci pisali do siebie.

Na scenie Niebieskiej też czytano wiersze Zbigniewa Herberta a znani krytycy literaccy zastanawiali się na przykład….. „Co po Herbercie”.

I scena Różowa była  najbardziej zróżnicowana – taka muzyczno, filozoficzno- dziecięca.

To tak oczywiście w skrócie, bo przecież nikt z obecnych w Parku Krasińskich nie mógł uczestniczyć we wszystkich wydarzeniach, jakie odbywały się tego dnia od godziny 11tej aż do 21 szej.

A w samym Pałacu Rzeczypospolitej, w którym znajdują się najwartościowsze zbiory Biblioteki Narodowej można było obejrzeć rękopisy Zbigniewa Herberta.

W pikniku uczestniczyło wiele wydawnictw literackich. Począwszy od tych najstarszych największych i najznamienitszych jak Biblioteka Narodowa poprzez te nieco mniejsze i nowsze aż do tych najnowszych.

Pogoda niestety nie była najlepsza, taka raczej wietrzna a chwilami nawet padał deszcz.

Toteż organizatorzy stoisk, redaktorzy i osoby, które zostały zaproszone na stoiska do podpisywania swoich książek musieli co chwila chować się w głębi namiotów...a nawet przytrzymywać książki aby wiatr ich nie porwał… Odwiedzających stoiska też było mniej niż w poprzednich latach. Wiele natomiast było rodziców z dziećmi. Takich mądrych rodziców, którzy wiedzą, że dzieci powinny czytać książki, bo książki rozwijają każdego. Zauważyłam to przebywając na stoisku Wydawnictwa Literackiego „Białe Pióro”, którego redaktorka Agnieszka Kazała pisze i ilustruje piękne książki właśnie dla dzieci.

Wydawnictwo to wydało już 113 tytułów. /w tym trzy mojego autorstwa/

A jeśli chodzi o mnie, to miałam ze sobą osiem książek. Dwa egzemplarze „Zwariowałam”, dwa egzemplarze „Nadal wariuję” i cztery „Mojego warszawskiego zwariowania”. To było wszystko co mi w domu zostało. Jak bowiem wiecie wszystkie książki rozprowadzałam sama. Tylko pierwszą książkę można było przez jakiś krótki czas kupić też bezpośrednio w wydawnictwie przez internet.

Z początku siedziałam cichutko przy stoliku i czekałam. A potem przypomniałam sobie, że w handlu zagranicznym „straciłam życie” i że kiedyś uczyłam się czegoś takiego jak marketing i że jak chce się kogoś czymś zainteresować to trzeba mu o tym czymś opowiedzieć…

Mniej więcej po godzinie wyszłam przed stoisko i zaczęłam pytać niektóre osoby czy są może rodowitymi Warszawiakami , bo jeśli tak to może zainteresuje ich książka o „Mojej Warszawie”. I każda z tych osób, która książkę przejrzała od razu ją kupiła. A jedno małżeństwo /na zdjęciu/ które wyszło do Parku Krasińskich tylko na spacer – kupiło całą moją „zwariowaną trylogię”.

 Z kolei inna pani po kupieniu książki o Warszawie – usiadła na ławeczce niedaleko mnie i od razu zaczęła ją czytać…. I po 15 minutach podeszła do mnie i powiedziała mi cichutko: „Pięknie pani pisze”.

A przemiła młodziutka polonistka Ania ze Szczecina, która była uczennicą Halinki /"maskakropka2"/  gdy tylko obejrzała moje książki to powiedziała, że bardzo żałuje ale ma pieniądze tylko na te dwie pierwsze, bo wydała wszystko na wesele… Ale że tę książkę o Warszawie to może uda się jej pożyczyć od pani Halinki...

I odwiedziła mnie jeszcze Kasia z Otwocka. Przyjechała razem z rodzicami tylko po to żeby mnie zobaczyć i ze mną porozmawiać chwileczkę, bo ma już od dawna moje książki.

No i był znajomy Marek z dziewczynami, czyli z żoną i z córką. Ale pomachali mi tylko z daleka a potem czekali na mnie aby mnie zabrać na lody na Stare Miasto.

Reasumując – w ciągu drugiej godziny mojego pobytu na stoisku sprzedałam i podpisałam 8 książek czyli wszystkie te, które ze sobą przyniosłam.

Nie został mi żaden egzemplarz do sprzedaży.

I tak sobie myślę, że do szczęścia niewiele jest człowiekowi potrzebne.

P.S. 1- Wszystkim nowym osobom, które kupiły u mnie książki na stoisku w dniu 30 czerwca br. podałam adres tego blogu. Więc jeśli mnie czytają ……. to raz jeszcze serdecznie im dziękuję.

P.S. 2- A przede wszystkim dziękuję wszystkim sympatycznym koleżankom i kolegom z Wydawnictwa Białe Pióro z którymi spędziłam przemiłe dwie godziny, jadłam ciasto i … z którymi jestem na dwóch fotografiach.