Legenda Czarnej Mańki

Kondukt sunął przez most Kierbedzia na Bródno w asyście nieprzebranych tłumów złodziei, bandziorów i ... eleganckich panów. Czarną Mańkę, jako samobójczynię, pochowano pod murem w niepoświęconej ziemi.

Bohaterami warszawskich legend były kiedyś stwory nierealne - złota kaczka, bazyliszek czy syrena kapiąca się w Wiśle.
Rzadko kiedy opowiadano o ludziach, a jeśli już to o tych, którzy pochodzili z nizin społecznych. Był "Gruby Josek z ulicy Gnojnej" i "Felek Zdankiewicz" ale najbardziej znana była dziewczyna którą nazywano "Czarną Mańką".
O"Czarnej Mańce" powstała piosenka, którą śpiewali ówcześni bardowie tacy jak Stanisław Grzesiuk a póżniej nawet  Ludwik Sempoliński. 
Po raz pierwszy o "Czarnej Mańce" zaśpiewał w teatrzyku "Mirage" niejaki Karol Hanusz w 1917 roku. Słowa  piosenki napisał  Czesław Gumkowski a muzykę Feliks Halpern. Zeszycik z tekstem i nutami można było 100 lat temu kupić za parę groszy w w księgarni muzycznej na ul. Marszałkowskiej. 
"Czarna Mańka" była postacią nieco tajemniczą, chociaż niewątpliwie zaliczała się do dziewcząt "lekkich obyczajów". To znaczy wiadomo było że była bardzo ładna i że miała olbrzymie powodzenie. I że przebywała w różnych spelunkach. W spojrzeniu jej czarnych oczu zakochiwało się jednak wielu możnych panów. I oni właśnie po spędzonej wspólnie z nią szalonej nocy nad ranem odwozili ją do domu swoimi powozami. 
"Czarna Mańka" wracała wtedy do domu radosna i roześmiana, z torebką szeleszczących banknotów i w nowej pięknej sukience. A na podwórku swojego domu przy ulicy Czerniakowskiej rozdawała dzieciom kopiejki i cukierki.
"Czarną Mańkę" odwiedzały też miejscowe złodziejaszki czy bandziory z Czerniakowa oraz z Woli. I w jednym najzwyklejszym i niemajętnym chłopaku "Czarna Mańka"  zakochała się na śmierć i życie.
Chłopak jednak nie odwzajemniał jej uczucia i po pewnym czasie zniknął.
A po jakimś czasie ku rozpaczy wielu panów zniknęła też i "Czarna Mańka". Podobno przeniosła się na Wolę aby tam szukać swojego ukochanego.
Ale nikt jej nigdzie więcej nie widział i o niej nie słyszał.

Nagle gruchnęła wieść, że "Czarna Mańka" nie żyje. 
Popełniła samobójstwo z miłości zażywając truciznę.
Bo nie znalazła kochanka, którego naprawdę kochała. A może znalazła, ale on ją znowu odtrącił?

Pogrzeb miała "Czarna Mańka" piękny. Przez most Kierbedzia szły tłumy mężczyzn  na Cmentarz Bródnowski. A działo się to w roku 1912 albo 1913.
Do dzisiaj o "Czarnej Mańce" śpiewają piosenkę znane osoby. Ostatnio Jan Młynarski - syn Wojciecha. Posłuchajcie proszę:
https://www.youtube.com/watch?v=aI_OjfrYNGI