leśną aleję..
drzewo z nosem
parawan albo wachlarz...
taki daszek .....
nowe życie na starym pniu...
coś nie do uwierzenia...
jednookiego potwora...
ślizgawkę dla wiewiórek...
fotelik dla krasnoludka
drzewo które idzie...
zieloną wysepkę w uschniętych liściach
kolory pnia...
węża szykującego się do ataku na mrowisko...
i pazury dinozaura...
Czy któreś z tych zdjęć zasługuje według Was na wyróżnienie? A może podpiszecie je inaczej?
Ciekawe okazy znalazłaś
OdpowiedzUsuńPodobno umiem patrzeć!:-)
UsuńCos nie do uwierzenia jest takie wlasnie, nie do uwierzenia. To wisi na metalowym precie, bo nie na galązce przecie.
OdpowiedzUsuńOko potwora tylko jedno ale jakie!!!
Grazynko -to jest najprawdziwsza gałązka - sprawdzałam własnoręcznie!!!
Usuń:-)
Wypatrzyłaś na tym spacerze różne ciekawe ciekawostki. Moje gratulacje. Serdeczne pozdrowienia znad sztalug malarskich przesyła Krysia
OdpowiedzUsuńTo było kilka spacerów a te ciekawostki jakoś tak same mi wpadały w oczy :-))
Usuń-- gratuluję wyobraźni przy podpisywaniu każdego zdjęcia... to tylko potwierdza, że jesteś romantyczką, że dostrzegasz to, czego nie da się przeliczyć na "pieniądz" gratuluję, podziwiam i przyznam, odrobinkę zazdroszczę takich spacerów...
OdpowiedzUsuń-- mam dziś wolny dzień,może też wybiorę się na maleńki spacerek, by odpocząć od trwającego chaosu w pracy ...
-- jednooki potwór zadziwia ..
Dziękuję Alinko - ale te spacery to trochę przymusowe, chociaż bardzo lubię włóczyć się :-)))
UsuńNiektóre wręcz niesamowite okazy. Ja ostatnio pstrykam tylko wczesnowiosenne kwiatki w ogrodzie.
OdpowiedzUsuńFajnie że Ci się podobają :-)
UsuńI oko masz i wyobraźnię !!
OdpowiedzUsuńSzacuneczek od
Marka z dziewczynami
Dziękuję za dobre słowo :-))
UsuńJeden z najprzyjemniejszych sposobów na relaks sobie zafundowałaś. Piękne okazy znalazłaś, a opisy ciekawie odkryły Twoją wyobraźnię :)
OdpowiedzUsuńJa to po prostu lubię Polu.
UsuńSerdeczności :-)
Zdjęcia i ich nazwy - rewelacja!
OdpowiedzUsuńJedynie przedostatnie zdjęcie, "Okienko bez panienki", nazwałabym prozaicznie Pętelką 🥰
Bo to jest pętelka Dagmaro :-))
UsuńDopiero co skończyłam oglądać serial o Ani z Zielonego Wzgórza i tak mi się to z nią skojarzyło: wyobraźnia i świetne pióro!
OdpowiedzUsuńSerdeczności 🙂
Dziękuję Roksanno.
UsuńSerdeczności najserdeczniejsze :-))
Wszystkie bardzo ciekawe, pobudzające wyobraźnię. Ja wybieram 9 - i mnie od razu zdjęcie skojarzyło się z jednookim strachem. Buziaczki :)
OdpowiedzUsuńSerdeczności Anusiu :-)
UsuńA ja wybrałam 20 , bo także skojarzyło mi się z pazurami, tylko niekoniecznie dinozaura. A zdjęcia są prześliczne Stokrotko.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam:)*
Niektóre żyjące i chodzące ptaki też mają takie pazury :-))
UsuńNie potrafie wybrać jednego ;( Wszystkie zasługują na wyróżnienie.
OdpowiedzUsuńDrzewa drzewami, ale podpisy wymyśliłaś do nich rewelacyjne. Dla mnie najlepsza jest "ślizgawka dla wiewiórek"!
Witaj Magnolio.
UsuńBardzo się cieszę że do mnie wróciłaś.
:-)
Co do 16- nie widzę tam róż, ale po lewej stronie leży mały warchlaczek nieco w kłębek zwinięty.
OdpowiedzUsuńRewelacyjne jest to "okienko bez panienki".
Rozczulil mnie Aniu ten Twój warchlaczek....:-)
UsuńTo jest Twoja okolica? Bardzo fajnie mieć blisko lasek. :)
OdpowiedzUsuńTo nie jest moja okolica bo ja mieszkam w Warszawie.
Usuń:-)
A w czym wielkomiejskość przeszkadza? :) Mieszkałam w Łodzi i swoją okolicą nazywałam przygraniczny las. ;)
UsuńW niczym nie przeszkadza.
UsuńAle te zdjęcia były robione 300 km. od Warszawy.
:-)
Zastanawiam się Stokrotko czy tę wrażliwość i artyzm odziedziczyłaś po utalentowanych przodkach czy sama w sobie ją "wyprodukowałaś".
OdpowiedzUsuńWszystkie zdjęcia i podpisy wspaniałe.
Pozdrawiam
Ela
Nie wiem Elu.
UsuńAle ta wrażliwość ma też i złą stronę.
Serdeczności dla Ciebie
:-)
Pani Stokrotko mnie najbardziej podoba się fotelik dla krasnoludka.
OdpowiedzUsuńSerdecznie Panią pozdrawiam.
Kasia
Kasiu - Ty sama jesteś jak ten skrzacik czy też krasnoludek.
Usuń:-))
Potrafisz nie tylko zauwazyc piekno drzew bez lisci, ale i uruchomic wyobraznie.Wybieram Wachlarz, chociaz wszystkie zdjecia wzruszaja.Malgosia.
OdpowiedzUsuńBardzo Ci dziękuję Małgosiu Kochana :-)
UsuńWspaniały album niesamowitości...;o)
OdpowiedzUsuńTak mi jakoś wyszło.
UsuńDziękuję Gordyjeczko :-)
Witaj Stokrotko.
OdpowiedzUsuńMasz talent do wyszukiwania wspaniałych detali przyrodniczych.
Piękna huba, może na tym kamieniu są znaki runiczne?
Ni i wszystkiego naj, naj na 8 marca.
Pozdrawiam i zapraszam do siebie.
Michał
Dziękuję serdecznie Michale :-)
UsuńWpadnę do Ciebie oczywiście!
Jaguniu,
OdpowiedzUsuńkażde drzewo to dla mnie potęga. A jeszcze te żyjące kilkaset lat to już w ogóle - pomnik przyrody i życia, których były świadkami...
Pozdrawiam
Ewa z Bajkowa
Też tak uważam. Cała przyroda to wielka potęga.
UsuńSerdeczności :-)
Witaj, Stokrotko.
OdpowiedzUsuńZawsze uważałam, że drzewa kryją w sobie tajemnice, o których nie śniło się (waszym:)) filozofom:)
Duszek. Podoba mi się duszek. Jakby lekko przestraszony… hałasem?
Pozdrawiam:)
Ale który to duszek Leno???
Usuń:-)
Ten przez "a":)
UsuńSpod numeru piątego:)
Naprawdę przeczytałam "duszek" (teraz, przy sprawdzaniu - też), bo chyba takie było moje pierwsze skojarzenie, gdy na to zdjęcie popatrzyłam:)
Pozdrawiam:)
Wychodzi na to że to ja mało domyślna jestem !!! :-)
UsuńJednooki potwór najlepszy. Ja mam nadzieję na jutrzejszy spacer, ale dziś widziałam sarenki i łabędzie i jednego bociana z okna samochodu:-0
OdpowiedzUsuńA wiesz Asiu, że coraz mniej bocianów odlatuje na zimę z Polski???
UsuńByłoby ciekawie zrobić te same zdjęcia, jak przyroda wybuchnie zielenią.
OdpowiedzUsuńZ pewnością. Ale niestety nie będzie mnie tam wiosną.:-)
UsuńNatura jest najlepszą artystką!Bez dwóch zdań. Mnie przypadło do gustu okienko bez panienki. Pewnie wyszła do parku i fotografuje... Teraz to raczej figa z pętelką...Ślę pozdrowienia!
OdpowiedzUsuńTo prawda że natura to najlepsza tworczyni.
UsuńSerdecznie Ci dziękuję.
:-)
Fantastyczne. :)
OdpowiedzUsuńJak idę do mojego lasu na nordik, to też zawsze cos przychwycę i sfotografuję. :)
Wystarczy tylko dobrze się rozglądać
Usuń:-)
Świetne fotki ...podoba mi się fotka huby i "OKO PROROKA" nazwane przez Ciebie okiem potwora. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńMiło mi.
UsuńDziękuję. :-)
Dla mnie najlepsze jest z wężem szykującym się do ataku. Rzadko zdarza się okazja, żeby zrobić takie zdjęcie i...nie uciec :)
OdpowiedzUsuńNie dość że nie uciekłam to jeszcze długo tam stałam :-))
UsuńMnie najbardziej się podoba zdjęcie nr 5. Nie dopatrzyłam się róż na fotografii tak podpisanej. Całościowo jednak bardzo ciekawe są te Twoje przechadzki,cechuje je ogromna spostrzegawczość. Ukłony.
OdpowiedzUsuńDziękuję i pozdrawiam Iwono :-)
UsuńW tle na nr.1 ktoś czyta książkę:)Wczoraj był M.D.K.:)
OdpowiedzUsuńCzy mrówki już się obudziły?
Twoje fotografie to bajeczka-"Oko Dostrzegacza".
Dla uważnego oka każda chwila roku ma swoje piękno.
Albowiem Natura nieustannie wyciąga ramiona,by objąć człowieka.
Jest wprawdzie dla Dostrzegacza Natura,jak wielka owa Księga
otwarta ,której mu się radzić i w niej ściśle czytać charaktery należy;atoli,aby znać i umieć czytać je w tej księdze niezmiernej,trzeba na to mieć przymioty,trzeba mieć przenikliwość,trzeba mieć geniusz.
Darmo Astronom mierny i płytki,ma zawsze oczy wlepione w niebo,
i przez instrumenta astronomiczne gwiazd się dotyka,trzeba mieć
geniusz Dostrzegacza na pokazanie ruchu słońca koło swej osi.
Dostrzegacz-tak jak Newton pod drzewem spoczywając czuje i widzi upadającą z drzewa gruszkę,wzrusza się tym widokiem,i tworzy stąd prawdziwe Systemy Świata-"Il piu nell uno".
Dzieci w Nepalu to rozumieją...
https://www.youtube.com/watch?v=U0dZ9KjanyE
Idę przytulić się do mojego drzewa-a może też i do pięknej Amazonki:)
https://vimeo.com/68598141
Pozdrawiam:)
Henryku - mrówki to chyba tej zimy wcale nie szły spać:-))
UsuńDziękuję Ci serdecznie za miłe słowa.
Ale czy Ty się nie boisz że mi się w głowie od tych pochwał przewróci???
Film o dzieciach w Nepalu wzruszający. Ja też ciągle przytulam się do drzew.
A ten drugi jeszcze piękniejszy.
Pozdrawiam Cię najserdeczniej :-)
Leśna aleja zawsze brzmi dobrze i tajemniczo... Wszystkiego dobrego Kobieto :)
OdpowiedzUsuńNawzajem Najlepszego Kobieto :-))
UsuńPrzyroda jest niesamowita! Tak, jak Twoje wszystkie skojarzenia. I do tego humorystyczne:)))
OdpowiedzUsuńTo prawda jeśli chodzi o przyrodę.
UsuńDziękuję Ci serdecznie Urszulo :-)
drugie dołu: drzewo drapie się pod pachą...
OdpowiedzUsuńale wszystko przebija ósme od góry... mowy nie ma o pomyśle na tytuł, to jest jak koan, nie do rozkminki, jedno wielkie "nie wiem", znaczy: nie wiem, o co się tym rozchodzi...
p.jzns :)
*/w tym
UsuńTo drzewo na zdjęciu nr 8 to kilka razy sprawdzałam. Nie ma tam żadnego oszukaństwa.
UsuńJasne
Usuńteż tak kombinowałem, że to może być jakiś trick, ale zaufałem Ci, że takiego knota byś nie puściła w tej serii fotek...
UsuńDwa razy macałam:-)))
UsuńMasz ogromne wyczucie piękna w każdej postaci. Marysia.
OdpowiedzUsuńBardzo Ci dziękuję Marysiu :-)
UsuńStokrotko, ja nigdy nie uchwyciłabym na fotografii węża, bo panicznie się ich boję. Jeżeli w ogóle, to obraz byłby poruszony, tak bym drżała ze strachu.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie :)
Tereso ale to nie był wąż tylko taki kij w kształcie wężą :-)))
UsuńA kusiło mnie, żebym powiększyła i sprawdziła... hi hi :)))
UsuńAle wyszłam za to na bohaterkę :-))
UsuńCiekawe okazy! Sama nie mogę się doczekać aż na drzewach pojawią się liście!
OdpowiedzUsuńNie dziwię Ci się chociaż drzewa bez liści wyglądają ciekawiej!!!
Usuń:-)
Cudowne fotografie, pozdrawiam serdecznie
OdpowiedzUsuńDziękuję serdecznie i również pozdrawiam :-)
UsuńJednooki potwór zdecydowanie wygrywa :)
OdpowiedzUsuńDziękuję:-))
OdpowiedzUsuńStokrotko, widzisz nie tylko oczyma ale sercem, dlatego Natura co rusz odkrywa przed Tobą takie ciekawostki, których nie dostrzegają inni :)))
OdpowiedzUsuńBo ja całkiem szurnięta jestem :-))
Usuń:))) Ja też:)))
UsuńTo już mi nie jest smutno. Dowartościowałam się :-)
UsuńDla mnie to ostatnie najciekawsze... zdecydowanie. No i trzecie.
OdpowiedzUsuńDziękuję Kasiu :-)
UsuńStokrotko, toż te zdjęcia to mistrzostwo.:)
OdpowiedzUsuńJednooki potwór i drzewo, które idzie, od razu skojarzyło i się z różnymi bajkami i baśniami...
Moc pozdrowionek .:)
Bardzo Ci dziękuję za uznanie:-)
Usuń