Napuka czyli Wyspy Rozczarowania

Wyspy Rozczarowania leża na Oceanie Spokojnym i należą do Polinezji Francuskiej.
Zajmują powierzchnię zaledwie 8 km.kw i zamieszkuje je ok. 300 osób.
Pod koniec stycznia 1521 roku wyspy odkrył prawdopodobnie Ferdynand Magellan.
W 1977 roku na wyspach otwarto lotnisko.
Przeczytajcie proszę jak o tych wyspach pisze Judith Schalansky w książce "Atlas wysp odległych" podtytuł książki "Pięćdziesiąt wysp na których nie byłam i nigdy nie będę".

Przepisuję dokładnie:
"Gdy 18 listopada 1520 roku docierają na wielki ocean i biorą kurs na północny zachód kapitan wyprawy, Ferdynand Magellan, twierdzi, że za niecały miesiąc dopłyną do Wysp Korzennych. Ale załoga szybko przestaje mu wierzyć. Mijają tygodnie, a lądu nie widać. Ocean jest zupełnie gładki, nazywają go więc spokojnym, Mare Pacifico  Mogłoby się wydawać, że otworzyła się brama wieczności, a oni płyną prosto w jej stronę. Wkrótce igła kompasu ledwie ma siłę wskazywać północ, a załodze zaczyna brakować jedzenia: suchary są już tylko prochem przemieszanym z mysimi odchodami i robactwem, a woda pitna żółtą, zgniłą zupą. By nie umrzeć z głodu, jedzą trociny i kawałki skóry, którymi dla ochrony owija się reje. Twardą jak kamień skórę moczą cztery, więć dni w morzu, by zmiękła, potem pieką ją na węgiel i połykają.
Gdy okazuje się, że na pokładzie są szczury, zaczyna się polowanie. Za wychudzonego osobnika można dostać nawet pól dukata. Pewien niecierpliwy marynarz połyka kupionego szczura na surowo, a dwóch innych kłóci się o zabitego zwierzka, w końcu jeden zabija drugiego siekierą. Zamierzają poćwiartować zabójcę, ale nikt nie ma siły aby wykonać wyrok, duszą więc go i wyrzucają za burtę.
Za każdym razem gdy ktoś umiera Magellan każe szybko zaszyć ciało w płótno żaglowe i wyrzucić do morza, zanim jego ludzie zmienią się w kanibali. Pozostali rzeczywiście patrzą pożądliwie na ciala towarzyszy zmarlych na skutek głodu lub choroby powodujące krwawienie dziąseł. 
Gdy po 50 dniach w końcu docierają do lądu, nie mogą zakotwiczyć w pobliu; wysyłają na wyspy łodzie, ale nie znajdują ani wody ani pożywienia. Nazywają je Wyspami Rozczarowania i płyną dalej.
Pisarz okrętowy Antonio Pigafette notuje: Jestem pewien, że w podobną podróż nikt się już nigdy nie wyprawi.
--------------------------------------------------------------------------
Jak może zauważyliście od pewnego czasu przepisuję Wam dokładnie kolejny rozdział w/w książki dotyczącej różnych odleglych wysp.
Zawsze z jakiegoś konkretnego powodu wybieram tę a nie inną wyspę.
Czy wiecie dlaczego akurat teraz wybrałam Wyspy Rozczarowania?