Moja Andaluzja - część trzecia

Jak już zeszliśmy z tych mostków i wyszliśmy z doliny kończąc tym samym Drogę albo Scieżkę Króla to już było późne popołudnie.

Był ciągle ten sam, drugi i piekny dzień pobytu w Andaluzji, czyli 12 luty 2023 roku.

Na następne dwie doby, a właściwie tylko noce, bo całe dnie jeżdziliśmy i zwiedzaliśmy okolice mieliśmy wynajęte mieszkanie w mieście o nazwie Ronda.

Ale zanim dojechaliśmy do Rondy .... zatrzymaliśmy się u osiołków czyli w miejscowości MIJAS.

MIJAS to dawna arabska wioska, słynna z ekologicznych dorożek, bo ciągną je osiołki. 

Kupiliśmy sobie oczywiście urocze magnesiki z osiołkami. Ten jest mój.

A potem wędrowaliśmy po wioseczce uważając aby nie wpaść pod jakiś ośli zaprzęg...Zobaczcie jakie piękne ubranka miały na sobie osiołki...

Pod wieczór doszliśmy do pomnika osiołka. Osiołka można było dosiąść więc wszyscy po kolei zrobiliśmy sobie na nim zdjęcia. Ale nie pokażemy ich...😍

A następnego dnia 13 lutego zaraz po śniadaniu pojechaliśmy odwiedzić Smerfy...w wioseczce JUZCAR, położonej 22 km od Rondy.

       To też jest magnesik....

Zaczęło się od tego, że na przywitanie wyszedł jakiś potomek Klakiera i ciągle mi się plątał pod nogami...

Bardzo złym okiem spoglądał na mnie Gargamel z Klakierem 

A potem spotkaliśmy Ważniaka

                                          Papę Smerfa 

                                          

                                             i Smerfetkę

I chociaż w wioseczce Juzcar w której mieszka zaledwie 200 osób wszystko było właściwie pozamykane i tylko nasza Siódemka ja wtedy zwiedzała to poczuliśmy się jak małe albo całkiem duże dzieci, które spotkały prawie wszystkie Smerfy.

A JUZCAR to było małe białe andaluzyjskie miasteczko. Dopiero w roku 2011 "wylało się" tam na domy 4000 litrów niebieskiej farby ... I powstało Miasteczko Smerfów...i była to oczywiście promocja filmu znanego na całym świecie....

Fajnie było....I u osiołków i u Smerfow....

Ciąg dalszy /mam nadzieję/ - nastąpi...