71 urodziny Warszawskiej Starówki - część druga

Uroczyste otwarcie pierwszego fragmentu odbudowanej Starówki odbyło się 22 lipca 1953 roku. Uczestniczyły w nim najwyższe władze państwowe. Na środku Rynku stanęła trybuna a wokół niej zebrała się załoga budowniczych. Grała orkiestra, przemawiali oficjele, rozdano odznaczenia. Tłumy warszawiaków ze wzruszeniem i podziwem oglądały odbudowane kamieniczki wokół Rynku, przy ul Zapiecek i wzdłuż ul. Piwnej.

Cała reszta Starówki nadal była w ruinie. Odbudowa trwała jeszcze w latach 60-tych.

Przywrócone do życia Stare Miasto nie jest identyczne jak przed wojną. Dla poprawy życia mieszkańców zlikwidowano na przykład znaczną część oficyn kamienic, tworząc w ten sposób zielone podwórka.

Odbudowa warszawskiej Starówki dała początek rekonstrukcji innych zniszczonych w czasie wojny zabytkowych centrów miast. 

2 września 1980 r na sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO  w Paryżu warszawskie Stare Miasto wpisano na listę najcenniejszych obiektów dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego świata. W uzasadnieniu tego wyróżnienia napisano: "Jest to wyjątkowy przykład całkowitej rekonstrukcji  zespołu historycznego".

                                   

Budynek przy ul. Brzozowej pierwotnie był spichlerzem zbożowym. Nazwany Domem Profesorów bo mieszkali w nim profesorowie: archeolog Kazimierz Michałowski, filozof Władysław Tatarkiewicz, paleontolog Roman Kozłowski i geograf Stanisław Lencewicz - w sierpniu 1944 r był niezdobytym bastionem powstańczym. Odbudowując go przywrócono mu dawny kształt spichlerza i z ulicą połączono kładką na wysokości trzeciego piętra.

Wizerunki "Dziewcząt z dzbanami" namalowane w 1928 roku przez Zofię Stryjeńską na fasadzie kamienicy Pod Lwem przy Rynku Starego Miasta 13 cudem przetrwały wojenne zniszczenia. Pieczołowicie odnowione są dziś unikatową pamiątką po akcji dekorowania domów wokół Rynku malowidłami i sgraffitami z okazji 10-lecia odzyskania przez Polskę Niepodległości.

Kamienne Schodki to najbardziej malownicza dwuczęściowa uliczka Starego Miasta. Wąska i stroma składa się wyłącznie ze schodów. Mieszkańcy Starówki chodzili nią kiedyś po wodę do Wisły. W grudniu 1806 roku Kamienne Schodki odwiedził podobno sam cesarz Napoleon Bonaparte, który w towarzystwie księcia Józefa Poniatowskiego i francuskich marszałków chciał dotrzeć tędy nad rzekę. O tym ciasnym zaułku wyraził się wtedy bardzo nieprzychylnie.

Warszawskie Stare Miasto nie ma wprawdzie krzywej wieży, ale ma za to krzywe mury obronne. Najbardziej odchyliły się one od pionu w pobliżu ulicy Szeroki Dunaj. Konserwatorzy jednak uspokajają, że sytuacja jest opanowana i do katastrofy nie dojdzie. 

Mury obronne obiegały kiedyś Starą Warszawę podwójnym pierścieniem wzmocnionym wieżami i basztami. Część murów rozebrano już w latach 30 tych XX wieku a do części dostawiono domy.

Ale najlepiej zobaczyć je na własne oczy podczas spaceru po Warszawskiej Starówce.

Jeśli jesteście zainteresowani w którym miejscu i kiedy dokładnie wybuchł na Starówce niemiecki "czołg- pułapka", gdzie jest najwęższy dom i jaka była historia warszawskiej Syrenki stojącej na Rynku....

... to zapraszam na ciąg dalszy.