Haiku

 Najpierw dwa zdjęcie zrobione przy jednej z głównych ulic w Puławach...

Jak podpisalibyście to zdjęcie? Bo mój podpis jest taki: "Oderwałem się i nie wiem co ze sobą zrobić".

A z drugiej strony tego samego drzewa zobaczyłam takie "kwiaty" na korze...

A jeśli chodzi o haiku to jest to bardzo krótka /chyba nawet najkrótsza/ forma poetycka. Powstała ona w Japonii w XVI wieku, a każdy utwór składa się z trzech wersów i powinien mieć określony układ i liczbę sylab: - 5/7/5.

Zarówno pisanie jak i odczytywanie haiku wymaga pewnej wprawy, przygotowania i wrażliwości.

Znalazłam w swojej osobistej biblioteczce dwie książeczki, które sprezentowała mi kiedyś Iwona Danuta Startek /poetka, eseistka, aforystka/ która tworzy także haiku.

Pozwalam sobie przepisać z nich kilka haiku jej pióra:

1. pod paprociami

    w dziurawych kapeluszach

    ślimaki

2. wirują liście

    na trawniku kawka z

    wiszącym skrzydłem

3. brzęczenie w kwiatach

    pod ciężarem trzmiela

    gnie się pierwiosnek

4. wieczorny koncert

    między lipą a radiem

    lato Vivaldiego

5. kartoflisko

    w siwych smugach dymu

    zapach jesieni

6. środek lata

    coraz głośniej

    grają cykady

7. czarno na białym

    zaorane pole faluje 

    skrzydłami wron

8. drzewo za oknem

    na gałęzi ostatni

    liść i wrona

9. sierpień w sadzie

    pod leszczynami

    stukot orzechów

10. po nocnej ulewie

      we wszystkich kałużach

      wschodzące słońca

Podobają się Wam te haiku? Potrafilibyście coś takiego stworzyć?