Wczoraj 15 maja ...

… były imieniny Zofii.

Więc jak od wielu już lat poszłam przed południem na Powązki.

Do mojej Zosi, dla której napisałam kiedyś taki tekst:

„Zosia.

Nie chodzi mi o tę Mickiewiczowską w białej sukience, karmiącą ptactwo. Chociaż tamta, też karmiła w ogrodzie kury i kaczki. Jej mama miała w ogródku, a właściwie za domem mały kurnik. Pamiętam takie małe kurczaczki i kaczuszki. Chociaż na rączkach małej dziewczynki nie były takie małe.

- No nie bój się – mówiła do mnie Zosia. - Przecież nic ci nie zrobią. Najwyżej kupkę.

A ja bałam się, że mogę im niechcący jakąś krzywdę zrobić.

Sophia

Ale nie ta, która po grecku znaczy Mądrość.

Chociaż ta też była bardzo mądra. Ale taką mądrością wewnętrzną, nierzucającą się w oczy.

Bardzo mało mówiła. Pozwalała mówić innym. Ona tylko słuchała, bo umiejętność słuchania to wielka sztuka.

Zosieńka

Nie ta uzdolniona ani wyjątkowo piękna. Chociaż przez pewien czas była muzą w życiu zdolnego rzeźbiarza. A także modelką, bo jej twarz jest uwieczniona w kilku rzeźbach.

Patrzę teraz na jedną z nich. Na to popiersie, które wędrowało przez parę lat po całym kraju, aby znaleźć bezpieczną przystań w moim domu.

Zofia

Chciałabym zerwać dla niej wszystkie kwiaty z łąki nad Wisłokiem. Ale tej łąki już nie ma.

Więc zaniosę Jej tylko bukiecik stokrotek kupiony przy cmentarnym murze.”

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

A wieczorem byłam w „Kalinowym sercu”. I tam piłam „kalinową” imbirową herbatę z dodatkiem miodu. I tam w salonie kulturalnym którego patronką jest Kalina Jędrusik we wspaniałym towarzystwie Rodziny Rodowiczów obejrzałam i wysłuchałam a właściwie pochłonęłam każdą komórką ciała monodram pt: „Zofia”. Monodram napisała młoda dramatopisarka Anna Wakulik.

A tytułowa Zofia to matka dwóch synów. Jednym z nich był Zygmunt Rodowicz który zginął w czasie Powstania Warszawskiego. A drugim był Jan Rodowicz ps. "Anoda"– harcerz, uczestnik Akcji pod Arsenałem, powstaniec warszawski… który został najprawdopodobniej zamordowany w czasie brutalnego śledztwa jakie miało miejsce w styczniu 1949 roku.

W rolę Zofii wcieliła się Małgorzata Pieńkowska. Grała wstrząsająco matkę, której synowie wybiegają z domu aby walczyć….. bo przecież wybiła Godzina „W”.Matkę, która pozostaje bez dzieci. I zaczyna nienawidzieć te wszystkie matki, których dzieci żyją.
Nie podejmuję się jednak opisać tego monodramu, znam za mało odpowiednich słów...

Siedziałam koło Joanny Rodowicz, która – chociaż widziała już ten monodram kilka razy …. i tym razem płakała. Ci dwaj młodzi mężczyźni - Zygmunt i Jan to jej stryjowie…. których nie zdążyła poznać, bo urodziła się po ich tragicznej śmierci.

Ściemniało się gdy wychodziłam z „Kalinowego Serca” przy ul. Krasińskiego. 
I zupełnie nie wiem dlaczego na Placu Wilsona nie mogłam trafić na żaden przystanek. A jak go wreszcie znalazłam to pojechałam w zupełnie innym kierunku... i zupełnie nieznanym mi autobusem.

To było wczoraj 15 maja 2018 roku.