niedziela, 29 września 2019

Królowe


W tym tomiku który mam od 40 lat i który ma nr 460 znajduje się antologia wierszy o różach. Tomik wydało Towarzystwo Przyjaciół Róż do którego kiedyś należałam.
Tomik otwierają  strofy  najsłynniejszej poetki starożytności - Safony. A na ostatniej stronie jest wiersz Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Wszystkich utworów jest ponad 40.

Wybrałam 10 z nich:

DIONOZY SOFISTA - I w,p,n,e
"Dziewczyno z różami, sama śliczna ja róża! Co ty mi chcesz ofiarować? Ciało swoje czy róże? A może i róże i siebie?"

EPIGRAMAT ANONIMOWY Z ANTOLOGII PALATYŃSKIEJ
"Na krótko rozkwita róża. Kiedy przeminie jej czas- szukając nie różę znajdziesz, lecz tylko kolce"

JOHANN WOLFGANG GOETHE - 1749-1839
"Spóżniona róża kwitnie najczarowniej.
Nigdy się wzrok jej pięknem nie napoi
Spóżniona róża pachnie najcudowniej
i najrozkoszniej smutne serce koi...
i najzawrotniej zmysły nam odurza
spózniona róża..."

STANISŁAW WYSPIAŃSKI -1869-1907
/urywek z "Wesela"- to chyba Poeta mówił/
"A gdyby tak ustroić się w róże
i wejść na ogromny stos drzewa
i pokazać jak spiewa człowiek co w różach
na czole umiera...?"

GUILLAUME APOLLINAIRE -1880-1918
""Kpisz z siebie
i jak ogień piekieł
śmiech twój się burzy
Skry twego  smiechu zdobią
głąb życia płatkami róży"

RABINDRANATAH TAGORE - 1861-1941
"Zerwałem Twój kwiat świecie
Przycisnąłem do serca
i kolec mię zranił
............................"

MARIA PAWLIKOWSKA-JASNORZEWSKA - 1893-1945
"W tym parku pobladłym
beż śmiechów i gości
przy róży rozkwitłej stoję
Otośmy jedynymi świadkami piękności
Ja jej, a ona mojej..."

KITAHARI HAKUSHU - 1885-1942
"Chleb kupiłem sobie sam
ale różę otrzymałem w podarunku
Jak bardzo jestem szczęśliwy
posiadając obie te rzeczy"

I ten najpiękniejszy urywek z "Małego Księcia": ANTOINE DE SAINT-EXUPERY - 1900 - 1944
"Ludzie z twojej planety - powiedział Mały Książę -
hodują pięć tysięcy róż w jednym ogrodzie...
i nie znajdują w nich tego czego szukają..
- Nie znajdują - odpowiedziałem ...
- A tymczasem to, czego szukają,
może być ukryte w jednej róży
lub w odrobinie wody..."

I jeszcze jeden wiersz który mnie bardzo wzruszył...
OLGA MACKIEWICZ
" Polsce"
Ciebie kraju mój 
oplatam dziką różą...
Na szczęście 
oplatam różą, różą...
Kolce jej chronią od zła...
Niech słońcem bedzie 
każdy dzień
Praca 
Bogactwo
piękno -
dom
Oplatam gęsto gęsto
dziką kolczastą różą"

Które strofy spodobały się Wam najbardziej? I dlaczego?
Napiszcie proszę...
A może napiszecie swoje własne strofy o królowej kwiatów???



65 komentarzy:

  1. Chciałabym być jak róża
    jak bukiet nawet
    ale jestem
    tylko
    zwykłym
    niepozornym
    kwiatkiem
    coraz bardziej
    zasuszonym ....
    A najbardziej podoba mi się ten:

    KITAHARI HAKUSHU - 1885-1942
    "Chleb kupiłem sobie sam
    ale różę otrzymałem w podarunku
    Jak bardzo jestem szczęśliwy
    posiadając obie te rzeczy"

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A ja jestem tylko stokrotką...

      Usuń
    2. Ej dziewczyny zwykłe kwiatki i stokrotki są równie piękne jak róże, wystarczy tylko na nie trochę dłużej popatrzeć i wnikliwiej im się przyjrzeć i wtedy na pewno zobaczy się ich piękno :)

      Usuń
    3. Mario - dziękuję Ci w imieniu wszystkich stokrotek :-))

      Usuń
  2. Z różą jak z kobietą- dla każdego inna jest pięknością.A urywek z "Małego księcia" jest najprawdziwszą prawdą.

    OdpowiedzUsuń
  3. Jaguniu, jesień nastraja melancholijnie i wyobraź sobie, że paręnaście dni temu ja zapisałam sobie taką swoją myśl - żeby mieć życie usłane różami trzeba najpierw przejść po łodydze z kolcami zanim dostąpi się płatków...
    Podoba mi się też to co ktoś powiedział mając późną miłość na myśli, a mianowicie że "róże najpiękniej kwitną jesienią...
    Serdecznie cię pozdrawiam
    Ewa z Bajkowa

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ewuniu - ta Twoja łodyga z kolcami jest przepiękna!!!!
      Serdeczności najserdeczniejsze dla Ciebie :-))

      Usuń
  4. Dla aforyzm poetki Marii Pawlikowskiwj-Jasnorzewskiej jest najpiękniejszy, ale oczywiście wszystkie są warte przeczytania i zastanowienia się nad nimi. Serdeczne pozdrowienia znad sztalug malarskich przesyła Krysia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pięknie pisała Maria Pawlikowska-Jasnorzewska.
      Dziękuję, z pewnością Cię odwiedzę.
      :-)

      Usuń
  5. Spóźniona róża...Przynosi tyle radości co ta pierwsza...I można mieć nawet pięć tysięcy róż, ale te dwie liczą się najbardziej...Pierwsza i ostatnia...;o)

    OdpowiedzUsuń
  6. -- a wiesz, że Kutno jest miastem róż?... każdego roku, we wrześniu mamy Święto róży trwające trzy dni.... fajnie jest mieszkać gdzieś między KUTNEM a ŁĘCZYCĄ....
    - co do róż, mam taką jedną ulubioną, zakwita późną jesienią i często jeszcze w pełni kwitnienia zamarza... smutne to i takie życiowe jednocześnie jak w tych kilku strofach...

    śmierć róży

    w nagich gałęziach drzew
    szaleje zimny wiatr
    jak wariat
    szuka kwiatów
    w resztkach żyjącej przyrody

    jest róża
    właśnie ostatnim tchnieniem
    płatki rozłożyła
    zima napiera
    to koniec
    a może tylko hibernacja
    pierwszy śnieg
    pada u stóp pobladły z niepewności
    echo kłamstw
    ostatnią łzą spływa

    wszystko się kończy
    umierają marzenia
    z nadmiaru chłodu
    a jutra nie będzie

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak pięknie to może pisać tylko poetka Alina Drazczyk.....
      Serdecznie Ci dziękuję Alinko...
      Oczywiście że wiem że Kutno jest miastem róż. ... Bylam tam kiedyś i nawet o tym na blogu pisałam.
      Serdecznosci Kochanie:-)

      Usuń
  7. Ja Was płatkami
    nie będę mamił. :-(

    OdpowiedzUsuń
  8. Roze krotko ciesza-przekonalam sie o tym po urodzeniu syna. A wybieram mysl Malego Ksiecia
    .Malgosia.
    .

    OdpowiedzUsuń
  9. Mnie też najbardziej spodobał się wiersz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej.

    OdpowiedzUsuń
  10. Chociaż raz mogę powiedzieć, że mam to co "Stokrotka". Ja swój tomik dostałam od przyjaciółki ze studiów Wandy nieco później, bo nosi numer 688, podobnie jak "Mały atlas róż" wydany w 1974. W atlasie nie ma wierszy, ale za to 28 róż zostało przedstawionych na zdjęciach, więc też jest co podziwiać. Ucałowania Kwiatuszku skromniejszy od róży, niech Ci zdrowie służy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Iwono - to też masz piękny tomik.
      Serdeczności najserdeczniejsze dla Ciebie :-)

      Usuń
  11. Słodko- ostra panno
    różane usta zamglone
    nosisz na różowo
    Różo poranna
    pachnąca różaną wodą
    Tarasy różane otulasz
    kwiatową wonią
    asia

    OdpowiedzUsuń
  12. Byliśmy tutaj na farmie różanej, o czym pisałem na moim blogu. Okazuje się, że Ekwador jest potentatem w hodowli tych kwiatów i jednym z największych eksporterów.
    Nie znam się na poezji ale ten pierwszy utwór Dionizego Sofisty bardzo mi się podoba.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Marku - nie wiedziałam, że w Ekwadorze są potentaci różani :-))

      Usuń
  13. A ja ostatnio odkryłam, że podoba mi się różany zapach :) Może człowiek też do tego musi dojrzeć?

    OdpowiedzUsuń
  14. Oj, a ja też dziś o wierszu pisałam :) Niesamowite!
    A spośród tych, które zaprezentowałaś Stokrotko, urzekł mnie...

    JOHANN WOLFGANG GOETHE

    "Spóżniona róża kwitnie najczarowniej.
    Nigdy się wzrok jej pięknem nie napoi
    Spóźniona róża pachnie najcudowniej
    i najrozkoszniej smutne serce koi...
    i najzawrotniej zmysły nam odurza
    spóźniona róża..."

    Cudo!

    Pozdrawiam ciepło Pola :)


    OdpowiedzUsuń
  15. Mnie się spodobały strofy Olgi Mackiewicz.
    Pozdrawiam:)*

    OdpowiedzUsuń
  16. Tak naprawdę nie ma tu mojego ulubionego utworu - cyklu sonetów "Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach".

    OdpowiedzUsuń
  17. A swoją drogą, taki tomik to doskonały pomysł. Lubię tomiki tematyczne.

    OdpowiedzUsuń
  18. Sama napisałam już całkiem sporo wierszy, ale żadnego o różach. Dziś chyba mnie natchnęłaś :)

    OdpowiedzUsuń
  19. Mam jeden napisany wiersz o róży, ale pozwolisz, że się nim podzielę, kiedy odzyskam laptopa? Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oczywiście! Pisz kiedy chcesz.
      Pewnie jeszcze nie raz będę pisać o wierszach ...

      Usuń
  20. S.Wyspiański!

    Dzisiaj Dzień Rzeki,więc wypadałoby"krótko" o naszej Wiśle,Odrze,Walimiance,Jugowiance...i czytam kolejny rozdział"Mój kraj nad Wisłą".

    "Różyczko czerwona z bordową siostrzyczką,
    ileż dostojeństwa-królewskiego wdzięku.
    Abba tulipanie z lilią azjatycką,
    do ślubu stąpacie z cicha,pomaleńku."/fragment wiersza mojego
    brata/

    Dawno dawno temu moi rodzice hodowali róże.W popularne imieniny
    zawsze jakiś grosz skapnął:)
    Dawno dawno temu,kiedy to moja siostra jeszcze raczkowała,pod tarasem przy moim rodzinnym domu,rósł krzak dzikiej róży.Siostrzyczka poraczkowała i spadła z wysokości pierwszego piętra na ten krzak dzikiej róży.Nawet się nie zadrapała:)

    Ballada o miotle i róży
    Dawno dawno temu...
    Jestem brudna i wciąż piękna,
    powiedział Kopciuszek.
    Moje książęce imię:Macadame
    w trywialnej pracy
    Bagnard du chariat
    z karty pracy,
    Con tav,
    Czarodziej na miotle.

    Wróżka,
    często z czerwona różą
    Przemienia śmieci.
    I jego magiczna pałeczka
    Carresse rydwen,
    który zostaje"trenerem".
    Rolls Rose
    w zaczarowanym mieście./Michael Simonet/

    Michael Simonet-poeta,humorysta,filozof,pisarz,nietypowy zamiatacz.Głęboka radość duszy,wierzącego i uczonego,niestrudzony"spacerowicz".Zna łacinę,grekę i hebrajski
    studiował teologię.Gdy poprosił we Fryburgu(Szwajcaria)o pracę
    sprzątacza,kierownik firmy uznał M.Simonet za zbyt wykwalifikowanego do tej pracy.
    M.Simonet od 30 lat podróżuje po Fryburgu,jest rolnikiem na asfalcie-15 km codziennie.Mężczyzna z różą.Bez róży czuje się nagi.Dwa razy dziennie kładzie nową różę na wózek,którego piękno uważa za anty-syntezę dla wszystkich śmieci.
    https://www.youtube.co/watch?v=KCtE_XajT90

    Co pisze nasza rodaczka o poecie,zamiataczu?
    https://www.blabliblu.pl/2016/05/03/ballada-o-miotle-i-rozy/
    Pozdrawiam i miłego...to już poniedziałek,alem się rozpisał:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Henryku - i znowu będę miała co czytać od poniedziałkowego poranka.'Dzięki serdeczne.
      :-)

      Usuń
  21. Kochana
    I róże i stokrotki urokliwymi są kwiatami🌹🌼ot tyle!
    Pozdrawiam serdecznie na miły dzień, tydzień cały 🤗🌞☕🍁❤️

    OdpowiedzUsuń
  22. U starego grzyba
    jest kolczasto chyba.

    OdpowiedzUsuń
  23. Wszystkie fragmenty są piękne. Jednak ten z "Małego księcia" szczególnie. A do róż mam wyjątkowy sentyment. O tym chyba wiesz. Buziaki :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiem Anusiu wiem. Bardzo czekalam na Twój komentarz.
      Serdecznosci :-)

      Usuń
  24. Jak widać róże były uwielbiane od zarania dziejów:) Wszystkie wiersze piękne a mnie najbardziej przypadł do gustu ten o dzikiej róży.. Ogólnie bardzo lubię róże, ale dzikie mają swój szczególny urok..
    Serdecznie pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz rację. I dzikie róże mają wyjątkowo piękny zapach...
      Pozdrawiam :-)

      Usuń
  25. Wanda Warska -https://www.youtube.com/watch?v=hPl6stsSyI4"Nim zakwitnir tysiąc róż"

    OdpowiedzUsuń
  26. Zdecydowanie Tagore.
    ... Oraz....

    Moja miłości
    odnaleźliśmy się spragnieni i wypiliśmy wszystką wodę i krew
    odnaleźliśmy się głodni pogryźliśmy się tak jak gryzie ogień
    zostawiając w nas rany. Ale zaczekaj na mnie, Zachowaj swoją
    słodycz. Ja także dam Ci różę.

    Pablo Neruda - "Miłość"

    OdpowiedzUsuń
  27. Pawlikowska-janiszewska

    i

    O Dzikiej Róży śpiewa pieśń
    I śmieje się, złoty znacząc ślad...
    Dzika Różo! Świecisz przez mrok.
    Dzika Różo! Słyszysz mój krok?
    Idę- twój zakochany wiatr.

    K.I. Gałczyński - "Dzika Ŕóża"

    OdpowiedzUsuń
  28. Przepraszam Stokrotko!
    Oczywiście Jasnorzewska!

    OdpowiedzUsuń
  29. Jak dla mnie fragment z Małego księcia najpiękniejszy. Jedna z moich ukochanych książek. Zawsze mnie czarował czaruje i czarował będzie do końca mych dni.

    OdpowiedzUsuń
  30. Spośród tych, które tu zaprezentowałaś najbardziej przypadł mi do gustu wiersz Kitahari Hakushu, bo cóż może być ważniejszego w życiu niż chleb, na który sami zapracujemy i piękno otrzymane od kogoś?

    OdpowiedzUsuń

Pamiętacie imieniny w pracy?

Pracować zaczęłam 15 września. Bardzo dawno temu. W krótkim pobycie w Dziale Kadr polecono mi udać się na rozmowę do Dyrektora Biura. A pan ...