Bellissima - część druga

"Autor powieści pt: "Moby Dick" czyli Herman Melville powiedział kiedyś o Wenecji:
"Wolę być w Wenecji w dzień deszczowy niż w pogodny w każdej innej stolicy"
A ja bym wręcz powiedziała, że dopiero deszczowa czy zamglona Wenecja i to tylko poza sezonem turystycznym ukazuje swoje prawdziwe piękno. Byłam w tym mieście w któryś listopadowy mglisty i zimny dzień...

Nie chciałabym pisać, że Wenecja jest przepiękna, wyjątkowa, bajkowa. Jest to z pewnością prawda, ale o tym wie każdy. Niezależnie od tego czy płynął jej kanałami, czy oglądał je tylko w ksiązkach czy na filmach.

Wenecji nie da się po prostu opisać ani z niczym porównać "Bo - jak powiedziała w 1851 roku angielska poetka Elizabeth Barrett Browning - nie ma niczego podobnego do niej".

Nie będę więc pisać o koniach św.Marka ustawionych na fasadzie jego Bazyliki. Te oryginalne znajdują się w jej wnętrzu.

Ani o wspaniałych 900-letnich mozaikach we Bazylice i o nierównej posadze, którą niszczyły i nadal niszczą wdzierające się kilka razy w roku do jej wnętrza fale zatoki. Ani o tym, ze wojska napoleońskie zrobiły z przybytku stajnię dla koni.

Ten sam wielki Napoleon Bonaparte miał o Placu Św.Marka powiedzieć, że jest "najpiękniejszym salonem w Europie".

Muszę natomiast wspomnieć o gondolach. Zostały one tak umiejętnie zbudowane, aby przewozić jak największy załadunek przy jak najmniejszym zanurzeniu. Gondolami pływają nie tylko pary młode, zakochani, turyści i zwykli mieszkańcy miasta. Służą one też do przewożenia żywności, mebli, różnych towarów, wywożenia śmieci, a także trumien z ciałami na cmentarz znajdujący się na jednej z wysepek laguny.
Do budowy gondoli, która jest swoistym tworem weneckim, używa się ośmiu gatunków drewna. Asymetryczna budowa pozwala nią łatwo manewrować jednej osobie stojącej na rufie i poslugującej się jednym wiosłem. 
Ta jedna osoba, czyli gondolier wenecki powinna mieć na sobie pasiastą koszulę, czarne spodnie i czarny kapelusz.

Podobno w XVIII wieku było w Wenecji 14 tysięcy gondoli, teraz jest ich zaledwie około 500 sztuk.

No więc "płynęlam najpiękniejszą ulicą świata" czyli Canale Grande. Tak o tym kanale wyraził się francuski dyplomata Philippe de Commines. Tramwaj wodny, którym płynęliśmy był prawie pusty.

Widziałam pałace, z których każdy jest dziełem architektury, i mosty, z których każdy kolejny jest bardziej wyszukany, oraz mnóstwo zacumowanych do brzegów gondoli. A także mnóstwo śmieci na nabrzeżach tuż koło pałaców. Było pochmurno, więc widziałam też liszaje na murach pałaców, a przez okna było widać, że wnętrza są puste.
W porównaniu do Rzymu Wenecja jest miastem młodym. Zbudowane na lagunie było kiedyś bardzo bogate i władało w XIII wieku "jedną czwartą i połową jednej czwartej" dawnego Imperium Rzymskiego.

Wenecja podporządkowała sobie głównych morskich rywali, szczególnie Genuę i opanowała większą część północno-wschodnich Włoch.

Za czasów Mussoliniego wprowadzono zakaz noszenia masek w czasie karnawału. Dopiero w 1979 roku powrócono do tego zwyczaju. Te niezwykłe maski sprzedawane są od tego czasu w całym mieście.

Reasumując, muszę powiedzieć że moja Wenecja jest pochmurna, zamglona i pusta.... 
I taka pozostanie na zawsze".

------------------------------------------------------------------------------------
/Był to urywek z mojej książki pt: "Nadal wariuję".

P.S. W Wenecji byłam służbowo przez kilka zaledwie godzin.