Najbardziej znany dworek w Polsce

To oczywiście dworek w Żelazowej Woli. Widok ukrytego wśród drzew białego dworku z gankiem wspartym na dwóch kolumienkach wzrusza i każe każdemu przystanąć. I nie ma najmniejszego znaczenia fakt, że z domu, w którym przyszedł na świat najwybitniejszy Polak, a „talentem obywatel świata”, nie zostało właściwie nic. Dwór Skarbków, w którym rodzice Fryderyka mieszkali, spłonął całkowicie podczas przemarszu wojsk napoleońskich w 1812 roku. Podobny los spotkał 100 lat później prawą oficynę. W lewej, cudem ocalałej, mieścił się przez pewien czas magazyn, a nawet trzymano w niej trzodę chlewną, co wywołało oburzenie społeczeństwa. Dopiero w 1928 roku oficynę tę wykupiono z rąk prywatnych i przebudowano z przeznaczeniem na muzeum Chopina. Odtworzono między innymi pokój stołowy i pokój matki kompozytora wraz z przylegającą alkową – prawdopodobnym miejscem jego narodzin. 

Żelazowa Wola to niewielka wieś nad Utratą, na obrzeżach Sochaczewa. Przez cały rok przyjeżdżają tam tłumy osób z całego świata, które pragną zobaczyć miejsce narodzin Fryderyka Chopina. I chociaż rodzina Chopinów przeniosła się do Warszawy, gdy mały Frycek miał 8 miesięcy, to atmosfera tego miejsca jest tak wzruszająca, że nikt ze słuchających słów przewodnika nie chce w to wierzyć. Tymczasem już kilka miesięcy po urodzeniu się Fryderyka pracodawca jego ojca Mikołaja i właściciel dworku – hrabia Skarbek – nieoczekiwanie uciekł przed wierzycielami za granicę. Potem majątek w Żelazowej Woli przechodził z rąk do rąk, budząc coraz większe zainteresowanie wraz z legendą polskiego geniusza muzyki. Wreszcie po wielkim wsparciu rosyjskiego kompozytora Milija Bałakiriewa i Ignacego Paderewskiego ufundowano pomnik artysty i uroczyście go odsłonięto. I tak to się zaczęło. 

Dworek otacza siedmiohektarowy piękny park. Drzewa i krzewy tam rosnące to dary ogrodników z całego kraju. Ani dworek, ani park nie są autentykami, lecz raczej ilustracją emocji i współczesnych wyobrażeń o miejscu, w którym miał się urodzić wielki artysta. 

Prawdziwa jest tylko jego muzyka. W każdą niedzielę od maja do września odbywają się w saloniku dworku koncerty chopinowskie. Grają słynni wirtuozi, a także laureaci Konkursów Chopinowskich. Miłośnicy muzyki Chopina słuchają jej w ciszy i skupieniu, siedząc na ławkach koło dworku. Drzwi i wszystkie okna są wtedy otwarte na oścież. 

W Żelazowej Woli byłam kilka razy. Najbardziej zapamiętałam pobyt sprzed 7 lat. Siedzieliśmy razem z dużą grupą osób na ławkach koło dworku i słuchaliśmy pianistki z Japonii. Grała wspaniale, bo Japończycy, nie wiadomo dlaczego, wyjątkowo wyczuwają muzykę Chopina. Zebrała niesamowite oklaski. Zebrała je dodatkowo za to, że w chwili, gdy rozpętała się burza, zaczął padać ulewny deszcz, błyskało się i grzmiało… 

…w chwili, gdy słuchający mokrzy i przestraszeni zaczęli szybko wstawać z ławek, chronić się pod dachem dworku, chować pod drzewa, a niektórzy uciekać do samochodów… 
…w chwili, gdy większość ze słuchających weszła jednak do saloniku i stała stłoczona naokoło fortepianu i słuchała w zadumie muzyki Fryderyka… 
…nie przerwała gry, chociaż nawałnica skutecznie ją zagłuszała.


/Był to urywek z mojej książki pt: "Mój kraj nad Wisłą"./
-------------------------------------------------------------------------
Uwaga:
Instytut im. Fryderyka Chopina zaprasza serdecznie na Recitale Chopinowskie z udziałem utalentowanych młodych pianistów. Odbywają się one w soboty o g. 12.00 i o g. 15.00. Koncerty trwają około pół godziny i mają charakter plenerowy.  Wstęp na recitale odbywa się w ramach biletu uprawniającego do zwiedzania "Najbardziej znanego dworku w Polsce".